Ineens was het er, toen ik ’s morgens wakker werd was ik hees.
Mijn stem klonk alsof ik de avond daarvoor flink was doorgezakt en een heel pakje sigaretten had weggepaft.
Nu drink ik wel geregeld een glas wijn, maar van doorzakken is al vele jaren geen sprake meer, en met roken ben ik zo’n 25 jaar geleden al gestopt.
Dus het had andere oorzaak.
In de loop van de ochtend kwam daar een loopneus bij.
Zomaar van het ene moment op het andere.
En vanaf dat moment ging het razendsnel bergafwaarts.
Eerst dus alleen de heesheid en daarna de loopneus, die overging in snotteren en niezen. Binnen een paar uur kwam daar een lichte keelpijn bij en begon ik ook te hoesten.
Kortom, ik was snotverkouden.

De reden dat ik hierover schrijf, is niet het feit dat ik verkouden ben en met een lading tissues achter mijn computer zit. Zo bijzonder is dat niet en er zijn, vermoed ik zo, op dit moment honderden, zo niet duizenden mensen verkouden in Nederland.
Wat mij bezig houdt is het feit dat ik van een redelijk fitte 69 jarige binnen een halve dag verander in een lamlendige, snotterende en proestende zeehond.

Ik weet dat het mogelijk is en dat er allerlei virussen voortdurend op de loer liggen om mij te bespringen, maar als het dan gebeurt realiseer ik me weer hoe kwetsbaar ik als mens ben.
Nu heb ik het geluk dat het een “verkoudheidsvirus” betreft, maar al die andere loerende virussen dan? Stel je voor dat die mij ook uitkiezen? En het zijn er nogal wat!
Verkoudheid, Hepatitus A, Gordelroos, Influenza (griep),
Herpes (koortslip), Mazelen, Pokken, Vogelgriep, varkensgriep, Mexicaanse griep, Sars, Polio, Vogelpest, Waterpokken, Rubella (rode hond). 
Dat zijn dan nog maar de meest bekende van het stel.

En als je je realiseert hoe gemakkelijk een virus kan worden overgebracht, bijvoorbeeld via een zoen, een handdruk, voedsel, of gewoon via de lucht tijdens het inademen, dan heb je ontzettend veel mazzel als je er gevrijwaard van blijft.

Maar wat is dan de remedie om besmetting te voorkomen?
Niet meer zoenen? geen handen meer schudden? paranoia zijn met voedsel en niet meer gaan eten bij dat kleine Indiase eethuis? of “gewoon” stoppen met ademen?
Dit laatste lijkt me het enig afdoende middel, maar te resoluut bij een simpele verkoudheid en al die andere zaken wil ik niet missen.

Niets aan te dus, alleen een beetje voor jezelf zorgen en zo gezond mogelijk leven, wat dat dan ook moge zijn.
Ik onderga het lijdzaam en prijs me gelukkig dat op dit moment slechts het verkoudheidsvirus mij heeft uitgekozen.
Ik nestel me op de bank, lees het volgende gedicht en droom van betere tijden.

Ze bloeien nog