Als we het over aliens hebben, heeft iedereen daar voor zichzelf direct een beeld bij alhoewel niemand er ooit maar één in levenden lijve heeft gezien (tenminste voor zover mij bekend is).

De belangrijkste reden hiervoor is natuurlijk dat bijna iedereen wel eens een sciencefictionfilm heeft gezien, of dan toch zeker wel een afbeelding van een of meerdere aliens.

De afgebeelde wezens in sciencefictionfilms lopen vaak sterkt uiteen qua lichaamsbouw. In veel gevallen komen ze min of meer overeen met die van de mens en hebben ze, net als wij, vier ledematen, twee ogen en een mond. Maar niet zelden zien ze er ook totaal anders uit en soms zelfs ligt hun oorsprong in de robottechnologie en zijn het meer machines.

Ook voor wat betreft hun karakter zijn er grote verschillen die kunnen variëren van vriendelijk of zachtaardig (ET) tot kwaadwillig en zelf destructief. Dit laatste komt sterk naar voren in bijvoorbeeld de film Alien.

Waarin de wezens ook nog wel eens willen verschillen is hun stemgeluid. Dit is soms niet meer dan wat diepe keelgeluiden, maar kan oplopen tot duidelijk gearticuleerd Amerikaans.

Zelf kan ik me helemaal verliezen in sciencefictionfilms en aliens.  Ik ben wat dat betreft een luie genieter, want sf-boeken lees ik nauwelijks. Het meest geniet ik van de vaak spectaculaire beelden van ruimteschepen, het heelal en van aliens natuurlijk. Het is een bijna onuitputtelijk thema voor filmregisseurs, scriptschrijvers en auteurs.

Het blijft natuurlijk allemaal fictie, al geloof ik heilig in buitenaards leven.
Ik heb dan ook de vurige wens om, voordat ik dit aardse verlaat, te mogen meemaken dat er minstens een “close encounter of the third kind“ zal plaatsvinden.
Hoe dat dan zal uitpakken….? Ik weet het niet, maar zo spectaculair als in de film “The Fith Element” zal het hoogstwaarschijnlijk niet worden.