Stil in Amsterdam


Vandaag de drukte van de stad ontvlucht
door in Amsterdam te blijven
lopend over dijkjes en langs sluisjes
langs spelende kinderen
langs slapende poezen
herfstlucht in mijn neus
ruimte in m’n kop
gedachten fladderen rond
liedjes komen er
en nog meer liedjes
over de stilte
over de stilte in Amsterdam.

t Is stil in Amsterdam
De mensen zijn gaan slapen

De auto’s en de fietsen

Zijn levenloze dingen

De stad behoort nu nog
Aan een paar enkelingen
Zoals ik
Die houden van verlaten straten
Om zomaar hardop
In jezelf te kunnen praten
Om zomaar hardop te kunnen zingen
Want de auto’s en de fietsen
Zijn levenloze dingen
Als de mensen zijn gaan slapen
’t Is zo stil in Amsterdam
En godzijdank niemand
Die ik tegenkwam
’t Is stil in Amsterdam
De mensen zijn gaan slapen
Ik steek een sigaret op
En kijk naar het water
En denk over mezelf
En denk over later
Ik kijk naar de wolken
Die overdrijven
Ik ben dan zo bang
Dat de eenzaamheid zal blijven
Dat ik altijd zo zal lopen
Op onmogelijke uren
Dat ik eraan zal wennen
Dat dit zal blijven duren
Als de mensen zijn gaan slapen
’t Is zo stil in Amsterdam
Ik wou
Dat ik nu eindelijk iemand tegenkwam

Een gedachte over “Stil in Amsterdam

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.