Nu schimmig licht bijna ontzield
op moeder aarde valt
de regen parelsnoeren rijgt
aan 't kale berkenhout

nu ranke dennen schots en scheef
door storm zijn neergeveld
alsof God zelf uit tijdverdrijf
er mikado mee heeft gespeeld

denk ik aan dood
aan stilte en vergankelijkheid
en 't overschrijden van de bronzen drempel

en ik zie mijn vader
op die drempel staan
maar weet niet hoe hem te bereiken

© Harme van Kamp - Amsterdam