Ik ben verwend.

Meestal is het zo dat alles doet wat ik ervan verwacht.
Dat geldt bijvoorbeeld voor mijn fiets, mijn lijf, de vaatwasser en mijn Sonos muzieksysteem.

Maar gistermorgen was dat anders.

Toen ik het startknopje van mijn pc indrukte hoorde ik hoe er beneden in de meterkast een zekering uitschakelde. Verder gebeurde er niets.
En dat is een rara gewaarwording.
Het is raar als je verwacht met een bepaalde handeling iets in gang te zetten en dat gebeurt dan niet.

Ik naar beneden, meterkast open en zekering weer inschakelen.
Terug naar m’n computer en even, als in een bezwerend gebaar, zweefde mijn vinger boven het startknopje.
Toen ik genoeg moed had verzameld drukte ik voorzichtig het knopje in.
En dat was het, want verder gebeurde er helemaal niets.

Computerkast opgemaakt en overal gesnuffeld. Letterlijk.
Maar ik rook niets verdachts, geen brand- of schroeilucht.

Goede raad is duur en mijn pc is me heilig en hèt communicatiemiddel met mijn bloglezers.

We leven in een snelle wereld, want om 14.11 belde ik met een “computermonteur aan huis” bedrijf en om 16.00 stond de monteur voor de deur.
Een aardige jongeman die van aanpakken wist.

Wat ik verwachtte bleek werkelijkheid, de centrale voeding had de geest gegeven en moet dus worden vervangen, na meer dan tien jaar trouwe dienst.

Vandaag of morgen komt de monteur terug, met een nieuwe voeding.
Hij gaat hem er dan inzetten en de computer zou het weer moeten doen.
Daar ga ik van uit en de monteur trouwens ook.