Ik had nog een belofte na te komen.
Op 09 november 2017 deed ik die belofte aan The Survivor Tree bij het 09/11 Memorial in New York.
Deze belofte kun je in hier lezen lezen.

Geregeld dacht ik de afgelopen 20 dagen aan die belofte.
Ik wilde het niet langer uitstellen en besloot vanmorgen op pad te gaan naar “De Boom Die Alles Zag.”
In ruim 45 minuten reisde ik er naar toe.
Het werd een deceptie.

Nederland is niet van de herdenkingsmonumenten.
We hebben ze wel, maar in het algemeen stelt het niet zo veel voor, al zijn er een paar gunstige uitzonderingen.
Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg, lijkt ook hier van toepassing.
De grandeur van monumenten elders zal je in ons landje tevergeefs zoeken.

En als de monumenten er dan eenmaal staan, wordt er niet zelden beknibbeld op het onderhoud.
Zo ervoer ik dat ook bij het monument Bijlmerramp 1992.
“Het Groeiend Monument” wordt het genoemd en het is in beheer bij een stichting.

Kwam het door het nevelige weer?
Door de eenzaamheid ter plekke?
Door het vele plastic afval her en der?
Wie zal het zeggen, maar ik vond het geen uitnodigende herdenkingsplek.

De boom stond er god zij dank, fier rechtop.
Ik heb een tijdje bij haar gestaan en verteld over haar zus in New York.
Haar bladeren was de boom al kwijt en haar kale takken wezen naar de plek waar het El Al vliegtuig vandaan moet zijn gekomen.
Het ontbreken van gebladerte en wind was denk ik de oorzaak dat ik geen gefluister hoorde zoals bij haar zus in New York.

De Boom Die Alles Zag zweeg.
In alle talen.

.