OKSELHOLTE Nu hier het licht traag sterven moet ben ik weer naar je graf gegaan al weet ik dat ik nooit zal vinden wat ik blijf zoeken jaar na jaar de steen wordt doffer door de tijd vervaagt het mos steeds meer de letters maar in mijn hoofd blijf je zo klaar als glas waarachter thuis jouw beeld tussen de bladeren van de eik die jou beschermen tegen koude is in de oksel van een blad een gal gelijk mijn hoofd dat schuilde in de holte van je arm, schuilt in de holte van de aarde, jij. © Harme van … Lees verder Voor wie is poëzie (4)