Vroeger bij ons thuis waren er altijd dieren in huis. Een hond, katten, hamsters, kikkervisjes, konijnen, wandelende takken, steeds kwam er weer wat bij. Ik was gek op die dieren en was er veel mee bezig. Hele verhalen hield ik tegen ze, over hun eten, hun vacht, hoe ze zich voelden. Je kon het zo gek niet verzinnen of ik besprak het met ze. Antwoord kreeg ik natuurlijk nooit, daar was ik aan gewend. Wel vroeg ik me vaak af of ze mij zouden verstaan, of ze zouden begrijpen wat ik tegen ze zei. Ook later toen ik ouder was … Lees verder Zwijgen is goud