
HET KIND IN MIJ
Ik zocht een slingerende weg
met fluitekruid omzoomd
en kassen vol met westlands trots
een platte veilingschuit
ik zocht een straat slechts geplaveid
met ongelijke klinkers
de kerk waar ik de grafsteen weet
waarop mijn naam die niet de mijne is
ik zocht de houten brug waaronder
woeste waterwezens huisden
de oude molen waar liefde ooit
haar eerste desillusie aan mij gaf
maar wat ik vond was slechts een streek
van asfalt strak en recht
de glazen stad liet zich verdringen
door grauw en kil beton
de veilingschuit had plaatsgemaakt
voor protserige jachten
waarop dikbuikig in 't wit gestoken mannen
zich waanden kapitein te zijn
en in een laatste geforceerde poging
't verleden te behouden
stond weggedrukt tussen de flats
onooglijk gerestaureerd de molen
Vind ik leuk:
Like Laden...
Gerelateerd
Mooi
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je
LikeLike
Doet me denken aan “Het dorp” van Wim Sonneveld die over de “vooruitgang” zingt…
Prachtig in woorden gevat.
Ik wens je een schrijfrijk 2018!
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, nu je het zegt. Jij ook een goed 2018 met veel inspiratie.
LikeLike
Prachtig, ik hou ervan !
LikeGeliked door 1 persoon
Omzoomd met D, Harme. Ik vind het gedicht zo prachtig dat ik de dat-fout eruit wil. Neem je me niet kwalijk dat die in mijn oog viel? De reactie keur je dan maar af. 👍
LikeGeliked door 1 persoon
O wat erg. Neem je niks kwalijk, bedankt juist.
LikeGeliked door 1 persoon
Ah, poëzie … dat wordt door teveel mensen niet gelezen en te weinig op waarde geschat. Top hoor!
LikeGeliked door 1 persoon
mooi gedicht Harme.
de omgeving komt mij ook bekend voor.
LikeGeliked door 1 persoon
Prachtig Harme!
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je
LikeGeliked door 1 persoon