Om mijn oud woonhuis peppels staan Om mijn oud woonhuis peppels staan "mijn lief, mijn lief, o waar gebleven" een smalle laan van natte blaren, het vallen komt. Het regent, regent eender te hooren "mijn lief, mijn lief, o waar gebleven" en altijd door en de treuren uit, de wind verstomt. Het huis is hol en vol duisternis "mijn lief, mijn lief, o waar gebleven" gefluister is boven op zolder, het dakgebint. Er woont er een voorovergebogen "mijn lief, mijn lief, o waar gebleven" met lege ogen en die zijn vrede en rust niet vindt.
Toen ik vanmorgen bovenstaand gedicht van J.H. Leopold (1865-1925) las en ik het rustig op mij liet inwerken, dwaalden mijn gedachten af naar mijn woonhuizen door de jaren heen. Ik kon me niet concentreren op een bepaalde woning. Mijn gedachten schoten heen en weer in de tijd en ik zag vluchtig al die woonplekken voorbij schieten.
Ik ben in mijn leven al vaak verhuisd. Als ik goed tel heb ik op zestien verschillende adressen gewoond in acht verschillende plaatsen. Het lijkt me aardig om, als geheugen opfrisser voor mezelf en wellicht als aardige info voor de lezer, in verschillende blogs deze woonhuizen eens na te lopen.
Mijn geboortehuis stond in Loosduinen. Ik heb al een aantal keer in diverse stukjes over dit tegenwoordige stadsdeel van Den haag geschreven (zie hiervoor de Tag: Loosduinen).
Ik kan mij zelf niet veel meer herinneren van mijn geboortehuis. Mijn ouders zijn er vanaf januari 1945 gaan wonen nadat ze in het huwelijk waren getreden. Ik zelf heb er van 01 november 1947 tot ongeveer september 1951 gewoond en was dus bijna 4 jaar toen we daar weggingen. Het pand was gelegen aan de Burgemeester Hovylaan. Het was een kleine woning boven een kruidenierszaak. De eigenaresse van die zaak werd door mijn oudere zus “Tante Beneden” genoemd. Logisch toch? Omdat ik in die tijd nog niet zo welbespraakt was, verbasterde ik haar naam tot “Tante Nene,” wat volgens mij ook niet onaardig klinkt.
Langs de hele lengte van de Hovylaan liep een vaart waar ’s morgens vroeg de veilingschuiten doorheen voeren, die beladen met groenten en fruit op weg waren naar de groenteveiling, of later op de dag leeg weer terug naar de tuinderijen. Loosduinen had in die tijd overigens twee groenteveilingen, een Rooms Katholieke en een Coƶperatieve.
Aan de overkant van de vaart lag het Sint Leonardus Gesticht. Voor zover mij bekend in die tijd een weeshuis. Het is gebouwd in 1907 in een combinatie van neogotische en neorenaissance-vormen en wordt geflankeerd door school- en patronaatsgebouwen uit 1929 in zakelijk-expressionistische vormen.
Een flink aantal jaren gelden, toen mijn vader nog leefde en nog altijd in Loosduinen woonde -hij is er geboren en gestorven, over woonplekken gesproken- ben ik nog eens teruggegaan naar de plek waar ik ter wereld ben gekomen. Maar nergens in mij was ook maar iets dat de plek als zodanig herkende. Het was gewoon een straat ergens in een buitenwijk van Den Haag.
Foto's collectie: Gerard van der Swaluwe op www.htmfoto.net
HARME BLOGT - marginale blogs van een 75 jarige 
Ik ben als kind te vaak verhuisd om te zeggen wat het huis van mijn jeugd was (als kind zes maal verhuisd). Het huis van mijn grootvader fungeerde een beetje als ‘de jeugdherinnering’. Maar dat huis is helaas geplet als gevolg van de aanleg van een autoweg…
Als student verhuisde ik regelmatig binnen Amsterdam en ik liet de meeste spullen maar in dozen staan. Daarna twee verhuizingen binnen Den Helder, maar daar hebben we dan ook ruim 25 jaar gewoond. Dat voelt nog wel als thuis…
LikeGeliked door 1 persoon
Ook niet mis zes keer alleen als kind al.
LikeLike
š¤ik Be. In totaal ook 6 keer verhuisd waarvan twee keer over en weer tussen twee plekken. Een huis als thuis had ik enkel bij mijn ouders echt. Nu ben ik thuis waar mijn geliefden zijn en is een huis als die er niet zijn iets waar ik makkelijk afscheid van neem.
16 keer vind ik wel iets te veel. Ik zou me ontheemd voelen…
LikeGeliked door 1 persoon
Ontheemd, dat was ik denk ik een periode ook wel.
LikeGeliked door 1 persoon
Als ik aan verhuizen denk zinkt de moed me ogenblikkelijk in de schoenen. Welgeteld zes keer ben ik verhuisd. Hmmm…toch meer dan ik dacht (-:
Leuk, die oude foto’s
LikeGeliked door 1 persoon
Het is nooit te laat š
LikeLike
Wauw … zestien keer is niet niks! En acht verschillende plaatsen. Ik ben erg benieuwd welke woonplaats je het best is bevallen, natuurlijk š en waarom! Dus ik ga deze ‘serie’ met aandacht volgen (hoop ik). Erg leuk om te lezen wat je nog weet en die oude gebouwen: zo prachtig. Je inspireert me om over mijn ogen woonplaats wat te vertellen, gewoon door het benoemen van die veilingschuiten. Heel leuk om te lezen.
LikeGeliked door 1 persoon
Het is natuurlijk mooi als mensen mijn blog (met plezier) lezen, maar als mijn blog mensen (lees jou) ook nog kan inspireren word ik helemaal blij. :))
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi! Dat is ook de bedoeling š
Ik heb net mijn eerste blog van ‘wonderlijkheden’ gepost. Dit wilde ik al langer, maar dacht: ‘Waarom zou ik daarover schrijven, dat interesseert toch niemand?’ Maar door jouw post dacht ik: ik doe het wel! Want ik wilde anderen er graag over vertellen.
Dus dank je voor het inspireren! š Ik hoop nog veel te lezen waar ik ook door geĆÆnspireerd raak :D.
LikeGeliked door 1 persoon
Dank voor je mooie woorden.
LikeGeliked door 1 persoon
Goh, dat is toch wel vrij vaak. Ik zit alles bij elkaar aan zes keer. Eigenlijk vijf keer maar ik ben als zesjarige eens een jaar van huis weggeweest dus ja … toch wel een ander adres.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat is nog jong om een jaar van huis weg te zijn. Ik ken iemand die nog altijd in het woont waar hij is geboren en daar waarschijnlijk nooit weg zal gaan.
LikeGeliked door 1 persoon
Leuk die oude foto’s. Ik heb maar 5 woonadressen gekend in mijn leven. Het eerste is geloopt en in het laatste woon ik. Ik bewaar warme herinneringen aan alle vijf de plaatsen.
LikeGeliked door 1 persoon
Fijn dat je goede herinneringen hebt. Woonplekken horen bij een periode in je leven, soms positief soms minder, sinds ook beiden.
LikeLike
Ik kan het mij niet voorstellen. Ik ben slechts 4 keer verhuisd…
LikeGeliked door 1 persoon
Ja het komt mij zelf ook als veel over, maar tisechtwaar.
LikeGeliked door 1 persoon
16 keer verhuizen, dat is nogal wat Harme! Het teruggaan naar plaatsen waar je hebt gewoond, is vaak een teleurstelling, het is allemaal niet meer zoals vroeger. Het echte centrum veranderd meestal niet veel, maar verder weet je in de nieuwbouwwijken, heg nog steg.
LikeGeliked door 1 persoon
Klopt zeker dat het vaal teleurstellend is. Ook het gevoel dat bij zo’n periode hoorde is er niet meer.
LikeLike