STERRENSTOF Mijn hand in die van jou onze ogen wijd open stappen we de donkerte van een kijkdoos binnen onder ons van watten gemaakt en bekleed met schelpen gloeit het strand nog na boven ons geprikt in zwart miljarden sterren als je huivert vraag ik me af komt het door de koele wind of is het mijn hand die moeiteloos zijn weg vindt naar de warmte tussen je benen het orgasme van meteoriet valt feilloos samen met dat van jou Lees verder Voor wie is poëzie? (12)