Soms heb ik zo’n dag. Ik word wakker en voel direct dat er behalve mijn dekbed ook nog een loodzware deken op me ligt waardoor ik in een zwart gat dreig te verdwijnen. De rest van de dag ben ik verdrietig, tobberig en terneergeslagen. Ik weet niet waar het verdriet vandaan komt, wel waardoor het somberen wordt veroorzaakt. Het komt niet van buitenaf, maar zit in me. Het sluimert en loert om op het juiste moment toe te slaan. Ik had al een paar dagen last van heesheid. Mijn stem klonk alsof er een grote traan in mijn keel zat die niet weg wilde, niet … Lees verder Zwart gat