Vandaag is de dichter Menno Wigman overleden.
Een groot verlies voor de Nederlandse poëzie.
Intensive care Twee weken in mijn eigen graf gekeken, zo diep dat ik het haast begeven had. Mijn hart was op, mijn borstkas stond op breken, ik vocht verward, verweesd en afgemat, een nietig schaakstuk uit de Rubáiyát, toen worstelde ik me weer naar het leven. - Een droom binnen een droom, een flits, ik zag het natte graf dat mijn geboorte was en zwom naar licht dat kwistig droop van licht. Twee weken in mijn eigen graf gekeken, zo diep dat ik het grondwater zag staan - mijn borstkas blafte, o, ik ging eraan. Twee weken in mijn eigen graf staan staren. De dood die, toen ik keek, van water leek.
Veel te jong hé … Hem ken ik wel, en zijn gedichten ook. Heb er zelf in de loop der jaren van hem op mijn blog geplaatst.
LikeGeliked door 1 persoon
Er komen dus geen nieuwe meer bij Anna, helaas.
LikeGeliked door 1 persoon
Zo jong nog… ik ben er helemaal stil van. Mooi dat je er hier aandacht aan besteedt.
LikeGeliked door 1 persoon
Heeft prachtige gedichten geschreven, dat laat hij so wie so na.
LikeGeliked door 1 persoon
Er gaan nogal wat op hun 50e dood valt me op. Tjonge,
LikeGeliked door 1 persoon
Véél te jong heengegaan!!
LikeGeliked door 1 persoon