
TIJD Ik weet wel dat het dood is als ik met mijn vingers leven betast en dat er geen verschil is tussen nieuw en oud. Alleen door die nalatigheid kan ik bestaan, doordat de korte tijd niet is vergaan tussen het leven en de dood van wat ik in mijn armen houd. Niets scheidt mij van het andere einde achter het eerste, tiende, 't eindeloze einde, wanneer 't heelal terugvalt in zijn holte en volte wordt veranderd in een leegte zo groot dat er geen plaats meer is voor God en tijd of voor hun onbestaanbaarheid. Adriaan Morriën (1912-2002)
Ik hoorde in een liedje eens de vraag “Weet u ook hoe laat het is” beantwoord worden met “Nee, ik heb de tijd.” Een doordenkertje dat liet zien hoe verschillend het woord tijd kan worden geïnterpreteerd.
Volgens mij bestaat tijd niet echt. Tijd is relatief, iets dat de mens heeft ingevoerd om de wereld enigszins ordelijk te laten verlopen en daar grip op te krijgen en te houden. Dag en nacht bestaan, seizoenen bestaan, maar tijd zoals wij er mee omgaan met seconden, minuten en uren, nee dus.
Er zijn ontstellend veel woorden te vinden die eindigen op “tijd” dus we zijn er met zijn allen veel mee bezig.
Toen ik nog deelnam aan het arbeidsproces was ik ook veel met tijd bezig. Ik moest op tijd uit bed en de deur uit, om op tijd op het station te zijn om de trein van “zo en zo laat” te halen. Ik werd om 09.00 uur verwacht op het ochtendoverleg en ook verder op een werkdag had ik diverse afspraken op verschillende (vaste) tijdstippen.
Het was natuurlijk reuze handig, zo niet onontbeerlijk, dat anderen dezelfde tijd hanteerden als ik. Want wat zou er allemaal kunnen misgaan op zo’n dag als iedereen een eigen tijd gebruikte en maar wat aan rommelde. Dag trein, dag bijeenkomst, dag afspraak.
Nu ik met pensioen ben houdt de tijd mij veel minder in haar greep. Het maakt (meestal) niet zo veel uit hoe laat ik opsta, 07.30 uur, 08.00 uur, het is allemaal prima. En echt de tijd gedurende de dag in de gaten houden, hoeft ook niet meer. Behalve dan de keren dat ik een afspraak heb, dan moet ik wel op de tijd letten. Maar die momenten zijn op een hand te tellen.
Klinkt lekker hè, zo helemaal mijn eigen tijd te kunnen indelen. Niets moet, veel kan. Het is ook fijn en ik kan er ook wel van genieten. Maar er zit natuurlijk ook een schaduwkant aan, zoals bij veel dingen. Of om de legendarische uitspraak van Johan Cruijff om te draaien, “Elk voordeel heb zijn nadeel.”
Verplichtingen aan tijd geeft structuur en structuur geeft weer overzicht. En dat is toch belangrijk voor een mens (in ieder geval voor mij) heb ik bemerkt. Zonder structuur krijg ik al snel het gevoel dat alles er niet zo toe doet. Ik kan maar wat aan rotzooien en of ik iets wel of niet doe, of vandaag of over een jaar, het maakt allemaal niet zoveel uit.
Dus ondanks de “tijdvrijheid” die ik mezelf kan toestaan, heb ik toch een aantal vaste tijdstippen in de dag en week ingesteld. Puur voor mezelf. Niemand weet er van, geen mens houdt me er aan, alleen ikzelf.
En omdat ik een “Echte Calvinist” ben, houd ik me natuurlijk ook aan die afspraak.
Het concept ‘tijd’ mag dan een menselijk construct zijn, maar een zekere ‘structuur’ heeft de mens al altijd in zijn leven gehad. Toen de tijd nog niet bestond, hingen mensen af van de seizoenen en de stand van de maan, zon en sterren. Dat was hun tijd. En die tijd gebruikten ze voor hun rituelen en landbouwactiviteiten. Niet eens zo raar dat je toch nog een zekere structuur wil.
LikeLike
Tijd.. zeeën heb ik. Je ‘geheime’ vaste tijdstippen zouden voor mij nog wel eens uitkomst kunnen bieden. Dankjewel dus, voor je mooie én inspirerende stukje schrijven!
LikeGeliked door 1 persoon
Wat leuk om te horen. En dat vaste ‘geheime’ tijdstippen werken nog alyijd.
LikeGeliked door 1 persoon
[…] een rasechte Calvinist!” Dat zeggen mensen wel eens tegen mij. En gisteren heb ik mezelf in mijn blog ook nog zo genoemd. Maar klopt dat eigenlijk wel? En waarom noem ik mijzelf […]
LikeLike
Tijd is een hulpmiddel. Alhoewel mensen vaak zo gevangen zitten in files en hun arbeidsproces dat er voor “gewoon” leven weinig plaats over lijkt te zijn.
Je hebt nu de tijd aan jezelf. Geniet ervan. En volgens mij gaat dat prima wanneer je ook de structuur behoudt. Zolang je je maar bewust bent, dat je die ook kan wijzigen als je dat zou willen…
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, dat lijkt goed me bewust te blijven van het feit dat ik de tijd aan mezelf heb en dat structuur ook weer iets is dat niet star hoeft te zijn. Thx voor je advies.
LikeLike
In Afrika zegt men soms: “Jullie Europeanen hebben zoveel horloges en wij zoveel tijd.”
LikeGeliked door 1 persoon
Dat is een mooie variant.
LikeLike
Het lijkt me heerlijk om zo te leven. De tijd heeft mij nog erg in zijn greep omdat ik nog moet werken. Het willen en kunnen werken is leuk maar met dat ‘moeten’ heb ik steeds meer moeite.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat snap ik helemaal, het moeten kan benauwend werken.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik gun je nog heel veel jaren zonder verplichtingen, van buitenaf…..geniet er van!
LikeGeliked door 1 persoon
Ik doe mijn best Edward, thx.
LikeLike
De tijd mooi gevangen in woorden, Harme, foto van de zandloper is prachtig!
Bij ons ook ’n beetje zo: niets moet nog, maar je bouwt onbewust wel ’n patroon en structuur in en ‘tijd’ houdt ons lichaam niet eeuwig jong.
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je voor je positieve reactie.
LikeLike
Tijd is inderdaad relatief. In de attractie waar ik in zit is het de maatstaf hoewel steeds meer flexi gebeurt. Ik heb bvb geen prikklok meer, ik kan wat schuiven en soms, zoals je het zegt zijn vaste tijdstippen echt wel nodig. Voor mij vooral om mezelf niet voorbij te lopen.
Bedankt voor deze overpeinzing!
LikeGeliked door 1 persoon
Dat moet prettig zijn, geen prikklok meer te hoeven gebruiken. En dat (meer flexibel) thuiswerken van jou pakt dus ook goed uit.
LikeGeliked door 1 persoon