Ook vandaag staat voor veel mensen weer in het teken van de Olympische Winter Spelen. In Pyeongchang deze keer. Je kunt er bijna niet omheen. Alle media houden zich er mee bezig, van AD tot en met RTL Z. Allemaal en iedereen. Zo komt het op mij over tenminste.

Ik heb er niets mee, ook niet met de zomerspelen trouwens. So wie so heb ik niets met sport in de media. Ik lees er nooit over en kijk er zeer zelden naar. Ik vind er gewoon niets aan, totaal niet interessant. Snap ook niet waarom er zoveel mensen opgewonden van raken. Echt niet.

En omdat ik er niets over lees en niet naar kijk weet ik er natuurlijk ook niet van. Voor mijzelf is dat geen enkel probleem, ik mis er niets aan voor mijn gevoel. Maar er zijn mensen die dat niet begrijpen. “HÈ, WEET JE DAT NIET,” roepen ze dan in volle verbazing uit. “Sven heeft goud op de 733 meter (of zoiets) gewonnen!”

Ik kijk de boodschapper dan niet begrijpend aan en het grappige is dat de boodschapper mij op dezelfde manier aankijkt. We begrijpen elkaar totaal niet. Volledige discommunicatie.

Wat ik wel leuk vind aan deze Olympische Spelen zijn de Doodles.

Een Google Doodle is een aangepast logo dat zo nu en dan gebruikt wordt tijdens internationale feestdagen en speciale evenementen, zoals bijvoorbeeld Kerst, Internationale vrouwendag of op de geboortedag van Frida Kahlo. Bij aanklikken van het aangepaste logo wordt er soms een korte animatie afgepeeld.  Ze worden getekend door internationaal Google Webmaster Dennis Hwang. De naam Doodle verwijst naar “doodle”, het Engelse woord voor “droedel.”

En nu, tijdens de Olympische Winterspelen, verschijnt er elke dag een verse Doodle, Ik vind ze erg leuk en knap gemaakt.

Kijk maar een in het Google Doodle Archief.

Fijne Doodledag.

Bron afbeeldingen: Pinterest en Google doodles-archief.