Spinsels

Kranten


20180227_144828.jpg

Eind van de jaren 70 en begin van de jaren 80 van de vorige eeuw, was ik wat je zou kunnen noemen, een echt krantenbeest. Ik spelde de krant van voor naar achter en wanneer ik tijd genoeg had ook nog een van achter naar voor.

Artikelen die mij interesseerde knipte ik uit en borg ik op ik in plakboeken. Dat gold ook voor foto’s die ik belangrijk achtte of gewoon mooi vond.

Ik had daar verschillende plakboeken voor. Een voor foto’s, een voor artikelen met buitenlands nieuws en ook een album bestemd voor artikelen van binnenlandse aard. Computers waren er nog niet en al helemaal geen internet, dus ik dacht op die manier een aardig naslagwerk voor mezelf te organiseren.

Zover is het nooit gekomen, want op een bepaald moment ben ik er mee gestopt. De reden daarvoor was dat het krantenpapier er door de tijd niet mooier op werd, zeker niet op de plaatsen waar ik ze had bewerkt met lijm. Ik vond het er niet uitzien.

Die albums heb ik al lang niet meer. Waar ze zijn gebleven is me, wanneer ik er nu over nadenk, een volkomen raadsel. Weggegooid, weggegeven? Ik zou het echt niet weten. Feit is dat ze niet meer in mijn bezit zijn.

Erg is dat niet, want zo fanatiek als ik toen omging met de dagbladen – ik had abonnementen op verschillende kranten- zo gematigd kijk ik er nu naar.

Ik lees op het internet het nieuws via verschillende nieuwssites  en er valt ook nog dagelijks een krant op de mat. Lezen is misschien al te veel gezegd voor de manier waarop ik tegenwoordig met het nieuws omga. Koppensnellen, dat is er een betere benaming voor. Sommige achtergrond artikelen en artikelen over cultuur in de breedste zin van het woord, lees ik nog wel met plezier.

Het nieuws dat er in de dagbladen staat is so wie so al lang tot mij gekomen via internet en radio. Maar ik bemerk dat nieuws me in het algemeen niet echt meer raakt. Ik kan er steeds minder interesse voor opbrengen. Er zijn natuurlijk altijd berichten die er uit springen en waar ik dan aandacht aan besteed, maar in het algemeen laat ik het steeds meer langs me af glijden.

Is dat erg? vroeg ik me af en wat zou daar de oorzaak van kunnen zijn? Heeft het met mijn leeftijd te maken, met de fase van mijn leven waarin ik nu ben? Maar ik ken genoeg mensen van mijn leeftijd of ouder die de krant nog dagelijks spellen. Dus moet ik het toch bij mezelf zoeken.

Het gevoel bekruipt me dat ik overvoerd word door al het nieuws dat over ons wordt uitgestort en dat dan nog eens keer op keer wordt herhaald via alle media. Dus misschien moet ik de oorzaak daar zoeken, een overkill aan nieuws waar ik me uit zelfbehoud min of meer voor afsluit.

Toch is het vreemd dat er altijd een klein stemmetje tegen me blijft zeuren dat de krant gelezen moet worden, alsof ik er iemand tekort mee doe wanneer ik hem niet lees. Irritant eigenlijk.

 

Bron afbeeldingen: Pixabay en Harme van Kamp

16 gedachtes over “Kranten”

  1. Gewoon lekker alleen lezen wat je interessant vind en niet schuldig voelen! (Makkelijk gezegd, i know.)

    Ik ben ook niet zo’n nieuwsfan. Al die ellende. Ik maak me er alleen maar ‘druk’ om. Mijn moeder zei wel eens: ‘Denk om je hart, je kunt wel vroegtijdig een hartaanval krijgen.’ Tsja, dan is het maar goed dat je niet al het nieuws leest.

    Ik kan me die overkill best voorstellen. Soms kom je op een dag 3 keer hetzelfde tegen, ja dan heb je er wel genoeg van natuurlijk.

    Ik heb wel een tip voor je. Dat maakt het nieuws volgen misschien wat leuker: https://www.goodnewsnetwork.org

    Liefs.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  3. There’s something kinda sad about
    The way that things have come to be.
    Desensitized to everything.
    What became of subtlety?

    Ik moest meteen aan deze tekst van Tool denken.. Herken het zelf namelijk ook!

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  6. Als mij al eens de krant van de dag in de handen valt omdat die op de trein werd achtergelaten heb ik meer en meer dat deja-vugevoel. Zo van: is dit nu de krant van gisteren of vandaag?
    Veel ‘nieuws’ staat er dus niet in…

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  8. Hier hetzelfde. De informatiestroom werd me op een bepaald moment ook gewoon teveel. Af en toe kijk ik nog wel eens op websites van kranten, maar niet stelselmatig. En ik heb ook dat stemmetje in mijn hoofd dat zegt dat je toch “op de hoogte moet zijn van de actualiteit”, maar een dag is zo snel om, en het is ook wel fijn gewoon in het dagelijkse leven van het dorp aanwezig te zijn en rest maar wat te laten betijen.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.