Onderstaand gedicht kreeg ik vanmorgen toegestuurd. Omdat het zo toepasselijk is op deze dag wil ik het graag delen.
Een witte ochtend, eerste dooi de lucht wit-grijs, egaal gespreid en aan de lange horizon welt nu een witte zon. Geen wind, beweging of geluid. Er botten waterdruppels uit; aan iedre tak en iedre struik zijn knoppen licht. Een hartstochtsloze en totale aanwezigheid maakt zich nu kenbaar en het is of in een diepe adempauze van de tijd, dichtbij, een pasgeboren kind zich stil, volmaakt en ademend bevindt. © Maria Vasalis, uit De Oude Kustlijn Van Oorschot 2002 Bron afbeelding: © Harme van Kamp - Amsterdam
Mooi en heel toepasselijk
LikeGeliked door 1 persoon
Een heel toepasselijk gedicht, inderdaad. Mooi! Zo ook de foto!
LikeGeliked door 1 persoon
Toegestuurde gedichten, het zou vaker moeten gebeuren.
Desnoods van een dooie.
Het is weer smullen geblazen.
LikeGeliked door 1 persoon
Gelukkig is de toezendster nog springlevend.
LikeLike
Nou ja! Ik hoorde dit gedicht vanmorgen op de radio
LikeGeliked door 1 persoon
Ja op radio 5, vandaar.
LikeLike