Van januari 1968 tot juli 1969 ben ik als dienstplichtig soldaat in militaire dienst geweest. Ik heb eerst 2 maanden mijn basis opleiding, plus de opleiding voor vrachtauto chauffeur gevolgd in de Generaal Kromhout kazerne in Tilburg. De overige 16 maanden was ik ingedeeld bij het 1e legerkorps, de 49ste Lichte Transport Compagnie (49 LTTCie) en was gelegerd op de Legerplaats Nunspeet. Ik was daar chauffeur van een DAF YA314 en YA328 en plaatsvervangend jeep chauffeur van de pelotonscommandant.
Al die maanden reisde ik met de trein vanuit mijn toenmalige woonadres in Loosduinen (zie: Woonhuis #3). Maar toen mijn diensttijd er eindelijk op zat en ik weer bij mijn ouders kwam te wonen, voelde ik me daar niet meer thuis. Na de relatieve vrijheid die ik had genoten gedurende mijn tijd als dienstplichtig soldaat, was het voor mij niet meer mogelijk om volledig bij mijn ouders te wonen. Het gezinsleven benauwde me en ik voelde me teveel gecontroleerd.
In die tijd en binnen het milieu waarin ik ben opgeroeid was toen voor mij de meest logische oplossing om te gaan trouwen met mijn toenmalige vriendin. Nu klinkt dat mij, en waarschijnlijk jullie ook, vreemd in de oren, maar geloof me, andere opties kwamen er toen niet bij mij op.
Dus toen we een huurwoning in Den Haag konden krijgen, besloten we te trouwen. In september 1969 ben ik getrouwd en betrok toen de woning aan De Loosduinsekade 74b in Den Haag. Het was een klein appartement op de 2e etage, met een woon- en slaapkamer en een kleine keuken. We deelden de keuken met de dochter van de huiseigenaar die met zijn gezin op de begane grond woonde.
Omdat er geen douchegelegenheid in de woning was, heb ik samen met mijn vader en zwager een douchecabine in een gangkast gerealiseerd.
Ik vond het heerlijk niet langer bij mijn ouders te hoeven wonen en genoot de eerste tijd van de betrekkelijke vrijheid die ik toen had. Ik leefde mijn leven daar zonder dat er veel over valt te vertellen. We werkten allebei, ik volgde een aantal opleidingen en we gingen geregeld uit eten en naar popconcerten.
In 1970 ging ik als leerling machinist bij de N.V. Nederlandse Spoorwegen werken, met als standplaats Rotterdam. Dit hield wel ik dat ik verhuisplichtig werd en dus verhuisden we in 1971 naar Rotterdam.
Bron afbeelding: © Harme van Kamp - Amsterdam
Mijn ogen sperren wijd open bij het lezen van het formaat huis, het delen van de keuken en het hebben van in douche in gangkast. Dan is het tegenwoordig wel even anders…
LikeGeliked door 1 persoon
Ja het was een andere tijd. Maar toen was ik er blij mee.
LikeGeliked door 1 persoon
Kan ik me heel goed voorstellen! En bij nader inzien ben ik misschien ook te veeleisend, ondanks alle tweedehands spullen die wij hebben. Wij zijn ook begonnen in een oud seniorenwoning en we waren er maar wat blij mee, ondanks de enkele ramen en de enkele slaapkamer op de begane grond. En als ik dan zie waar sommige studenten het mee moeten doen .. Ja, met dat huis wat we nu hebben is het niet te vergelijken.
LikeLike
Zeer herkenbaar. Ondanks dat ik het thuis heel goed had, had ik dat benauwde gevoel ook nadat ik als studente een paar jaar op kamers had gewoond. Ook ik ben toen maar getrouwd met mijn toenmalige vriend. We moesten wel want beiden hadden we een job in het katholiek onderwijs en samenwonen was toen nog verboden. Trouwen was de enige optie.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat leuk dat het bij jou ook zo is gelopen. Dat huwelijk heeft het bij mij overigens maar 7 jaar volgehouden.
LikeGeliked door 1 persoon
Bij mij 16 jaar! Maar de laatste jaren waren geen huwelijk meer te noemen…
LikeGeliked door 1 persoon