OM TE LEVEN EN DOOD TE GAAN Jouw haar als het zand van het strand wanneer de zee zich heeft teruggetrokken jouw tanden als de schelpen die men langs geen enkele vloedlijn ooit zal kunnen vinden jouw borsten als heuvels gloeiend zand waar mijn hoofd zich tussen verschuilde jij mijn universum ontastbare werkelijkheid jouw dood mijn leven contradictio in terminus de honden likken mijn wonden en ik het zout van mijn lippen Bron afbeelding: Pixabay Lees verder Voor wie is poëzie? (21)