Al een aantal keer was het bord op de woning ons opgevallen. We kwamen er langs op weg naar- en van school. Het was bevestigd aan de deur van het oude huis van opa Lindeboom. Opa Lindboom was helemaal geen echte opa van mij, maar werd door iedereen in het dorp zo genoemd. Het was toen in mijn perceptie een erg oude man, die altijd op geruite pantoffels door het dorp slofte. In de tijd dat er bij ons thuis nog geen televisietoestel stond, gingen we op woensdag- en zaterdagmiddag om vijf uur voor een stuiver bij opa Lindeboom televisie kijken. … Lees verder Onbewoonbaar verklaard

Voor deel 1 klik hier. Nadat we een tijdje zwijgend en ook wat verlegen met de situatie bij elkaar hadden gestaan, was het opnieuw Erik die het initiatief nam. Hij stelde voor de boekjes te verdelen over ons vieren, zodat ieder voor zich er mee kon doen wat hij wilde. Hij hurkte neer bij de tijdschriften en voegde direct de daad bij het woord. Vier stapeltjes maakte hij en gaf ons er elk een. Toen ik ’s avonds aan de eettafel zat moest ik de hele tijd denken aan de boekjes die ik onder mijn matras had verstopt. Ik vergat … Lees verder Het kikkerslootje – deel 2/2

Het was altijd heerlijk spelen in het gebied dat wij “De Geest” noemden. Het maakte deel uit van het tuinbouwgebied achter de duinen bij het dorp Loosduinen waar ik ben opgegroeid. Er was tuinbouw op de koude grond en ook onder glas, het zogenaamde platglas. Langs de hele lengte van de Kijkduinsestraat, dat was de straat die van het dorp  in de richting van het strand Kijkduin liep, lag een kikkerslootje. Het was een smal en enigszins modderig slootje dat diende als afwatering voor de tuinen van De Geest. Op sommige plekken stond lage bebossing. Het was een wereld van kikkervisjes, … Lees verder Het kikkerslootje – deel 1/2