Nu, acht jaar later, is zijn tweede film getiteld FOXTROT te zien in de Nederlandse (en naar ik hoop ook de Belgische) bioscopen. Het is het wachten dik waard geweest want Foxtrot is een geweldige film geworden. Het is een film over het hedendaagse Israël en is verdeeld in 3 hoofdstukken.

Hoofdstuk 1 laat zien hoe Michael en Daphna Feldman te horen krijgen dat hun zoon Jonathan, soldaat in het Israëlische leger, “is omgekomen bij het uitoefenen van zijn plicht.” Deze mededeling heeft een verpletterende invloed op het leven van de ouders. Hoofdstuk 2 keert terug in de tijd en laat zien hoe de zoon Jonathan en zijn eenheid de verveling verdrijven bij een wegversperring in bezet Palestijns gebied. De film verloopt vervolgens niet zoals de kijker op grond van de eerste twintig minuten zou verwachten, hij neemt vele onvoorziene wendingen. Wat er in hoofdstuk 3 gebeurt zal ik niet vertellen omdat ik dan te veel zou prijs geven van het verhaal.

De film danst met elke stap naar een ander genre, volkomen overtuigend. Van vlijmscherp drama naar galgenhumor, thriller en bewegende strip, om in het slotdeel weer te belanden bij het begin. Net als bij de danspasjes van de foxtrot, je komt steeds weer uit waar je was begonnen.