Spinsels

Tablet


Gisteren zat ik op een terras in een middelgrote stad in het westen van Nederland. Het was nog vroeg in de ochtend en zon was kwam nog maar net boven de daken uit van de huizen aan de overkant van het plein. De waterdruppels van het fontein in het midden van het plein schitterden in het het zonlicht.

Ik had een krant in mijn hand, maar nog geen zin om te lezen. Nog even de wereldproblemen voor me uitschuiven en voor een moment veinzen dat het op deze aardkloot net zo vredig was als hier op mijn plekje in de ochtendzon.

Er kwam een groepje druk pratende mensen de kant van het terras uitlopen. Het waren drie vrouwen en een man van naar ik schatte 70 plussers, al zou de man zomaar 80 plus kunnen zijn. In hun gezelschap dribbelde een klein formaat hondje mee met veel haar en een jongetje met eveneens veel haar.

Toen ze allemaal zaten werd er koffie besteld, voor het jongetje een flesje Fristy -met een rietje werd er nadrukkelijk bijgezegd- en voor het hondje een bakje water. Natuurlijk ging het gesprek over het mooie weer. Een van de vrouwen vond echter dat het “hier altijd hollen of stilstaan was.” De anderen humden en knikten meer of minder instemmend.

Toen de ober de gevraagde consumpties op tafel had gezet en weer wilde weglopen, vroeg dezelfde vrouw die de opmerking over het weer had gemaakt aan de jonge man hoe zij hem nu eigenlijk moest noemen; ober, kelner of mijnheer of misschien nog wel iets anders. De jonge man antwoordde dat zij tegenwoordig gastheer werden genoemd. Het was alsof hij een geslaagde grap had verteld want de hele groep barstte in lachen uit. Met opgetrokken wenkbrauwen liep de gastheer van hun tafeltje weg.

Het jongetje had het flesje Fristy in een mum van tijd leeggedronken en rende bij de groep weg in de richting van de fontein. De spraakzame vrouw keek hem na en zei toen tegen niemand in het bijzonder: ‘De hele dag zit hij met zijn tablet op schoot. Als je hem zijn gang liet gaan zou hij er tijdens het eten ook nog op kijken. Buitenspelen is er niet meer bij tegenwoordig. De hele dag op die tablet staren. Ik weet niet of hij dat thuis ook doet of alleen bij zijn oma.’

Het viel mij op dat ze het woord tablet op z’n Nederlands uitsprak.

Even was het stil aan het tafeltje, toen vroeg de man van de groep of hij ze soms niet durfde innemen of zo? De drie vrouwen keken hem stomverbaasd aan. ‘Innemen, wat bedoel je Theo?’ vroeg de dikste van de drie vrouwen. De man haalde een hand door zijn haar en aarzelde om te antwoorden alsof hij voelde dat hij iets verkeerds had gezegd. Hij dacht zichtbaar diep na over wat het kon zijn en wat hij verder zou zeggen.

‘Nou, die tabletten van hem, durft hij die soms niet in te nemen, zijn te groot voor zo’n kind of smaken ze bitter of zo?’ Opnieuw was het even doodstil, toen barsten de drie vrouwen uit in een aanstekelijke lach. De man haalde zijn schouders op, tilde het hondje van de grond en aaide het beestje over het harige kopje.

Gniffelwnd opende ik mijn krant, ik was er klaar voor de ellende in de wereld tot me te nemen.

Bron afbeelding: Pinterest (tablet 3500 BC).

 

27 gedachtes over “Tablet”

  4. Leuk verhaal.
    De jeugd is veel bezig met smartphone en tablet op de sociale netwerken.
    Ook gamen er veel.
    Toen ik klein was was de toenmalige jeugd met andere dingen bezig, maar of het beter of slechter was weet ik niet.
    Alles met zijn tijd zeg ik maar.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  8. Mooi verhaal 😊 Vraag is maar of de heer van het gezelschap wel iets mist. Ik bedoel maar wat je niet kent mis je ook niet 😊 Ik hol trouwens altijd een paar jaar achter de technologie aan en mis dat voor geen meter. Alles ter zijner tijd, denk ik dan 😊

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.