Fado


 

Dat ik een liefhebber ben van de muziek van Johan Sebastiaan Bach mag een publiek geheim heten. Ik heb er al eens een blogje aan gewaagd en mijn credo Geen Dag Zonder Bach staat nog altijd als een huis.

Maar de muziek van Bach is niet de enige muziek waarvan ik houd. jazz, pop, wereldmuziek en Indiase mantra’s bijvoorbeeld beluister ik ook geregeld en met veel plezier. Eigenlijk ben ik op het gebied van muziek een omnivoor te noemen.

Binnen de wereldmuziek houd ik dan weer erg van de Portugese Fado. Ik ben verliefd geworden op deze muziekvorm toen ik in Portugal was en ik net zo verliefd werd op de deze muziek als op het land.

Fado is het Portugese levenslied. Het is in Portugal een erg gewaardeerde zangkunst die vroeger uitsluitend in armoedige kroegen werd gezongen. In de loop van de twintigste eeuw werd fado een erkende zangkunst die vaak uitgevoerd wordt in de betere uitgaansgelegenheden. Maar ook wanneer je ’s avonds door de smalle straten van de oude wijk Alfama slentert, kun je vanuit de kroegen de fado horen weerklinken.

Fado neemt een bijzondere plek in in het leven van veel Portugezen. Ze geeft stem aan de gemoederen van het dagelijks leven; verdriet, melancholie, blijheid, weemoed, saudade en niet te vergeten de feeststemming. Amália Rodrigues wordt algemeen beschouwd als een van de belangrijkste en invloedrijkste fadozangeressen ooit.

Nu de temperatuur buiten ook vandaag weer Portugese vormen gaat aannemen, kies ik op Spotify een Fado playlist, ga met een galão in de tuin zitten (voor de goede verstaander serveer ik er dan nog een pastei de nata bij), sluit mijn ogen en droom weg naar Portugal.

 

 

23 gedachtes over “Fado

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.