Poëzie

Met de jaren…


 

 

Deze dagen geen blogs van mij, even te druk met andere (literaire) bezigheden.

Om toch van mij te laten horen vandaag een gedicht van de dichteres Hanny Michaelis. Omdat het zo mooi en zo waarachtig is.

 

Hanny Michaelis

Met de jaren
moet er veel worden weggegooid.
De gedacht bijvoorbeeld
dat geluk mild is en duurzaam
iets als een zuidelijk klimaat
in plaats van een blikseminslag
die levenslang gekoesterde
littekens achterlaat.

9 gedachtes over “Met de jaren…”

  3. GedachtE

    In eerste instantie…

    Geluk zie ik als iets , vaak van korte duur
    Of je moet de docus kunnen stellen op dat ene punt waarin dat
    beleeft en ervaren wordt.
    De bijzaken moet je dan dus weglaten, wegdenken.
    Helaas kan het een niet zOnder het ander.
    Littekens koester je niet helaas. Die accepteer je of je eowit met de riemen
    die je hebt.
    Ik ervar dat zelf ook, maar ben gelukkig en tevreden.
    Acceptatie komt in de buurt, ofsxhoon ik toch genoeg kansen nog zie en soms wat aangrijp.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.