OP GOED GELUK
springend van steen tot steen
balancerend het gladde oppervlak
de juiste weg zoekend
terwijl het water van de beek stijgt
het kabbelen bulderen wordt
de lieflijke stroom een
woeste rivier met
wit gekuifde golven
en draaiende kolken
waardoor de stenen
niet langer zichtbaar
de voeten geen grip meer bieden
en je verder moet op goed geluk
dat niet bestaat
heel mooi en visueel geschreven, Harme.
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je wel Francina voor het lezen en het compliment.
LikeLike
Baie mooi geskryf, Harme!
LikeGeliked door 1 persoon
Dankie Dina.
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi.
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je wel mede dichter 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Sterk.
LikeLike
Bedankt voor het compliment Anna.
LikeLike
Mooi geschreven
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je wel!
LikeLike
Een gevoel dat ik ook herken.
LikeGeliked door 1 persoon
Wel overeind blijven hè Suske.
LikeGeliked door 1 persoon
Een poëtische doordenker… het gevoel is zeer herkenbaar.
LikeGeliked door 1 persoon
Ook jij springt dus wel eens op goed geluk in het diepe 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Steeds minder dan vroeger… Ik neem bij voorkeur goed berekende risico’s.
LikeGeliked door 1 persoon