Afgelopen vrijdag was Hakema naar het centrum van de stad gefietst. Hij moest er een aantal zaken regelen die geen uitstel meer duldden. Het was goed fietsweer met af en toe een flets zonnetje en niet al te veel wind.
Er liepen veel toeristen op de gracht die hij behendig omzeilde waarbij hij af en toe zijn grote zwarte fietsbel gebruikte. De toeristen hadden er kennelijk geen idee van dat er behalve voetgangers ook ander verkeer over de grachten moest. Met rolkoffers of zomaar slenterend hand in hand liepen ze midden op de weg.
Links van hem vanaf een brug over de gracht zag hij een jonge vrouw op haar fiets aankomen. Ze was volledig geconcentreerd op haar telefoon en kwam volgens Hakema veel te hard de burg af rijden.
Plotseling voelde hij een enorme klap tegen zijn achterwiel en moest grote moeite doen overeind te blijven. Toen hij zijn evenwicht weer had hervonden en met zijn fiets naar de kant van de weg wilde lopen bemerkte hij dat het achterwiel totaal vast zat. Eén blik van hem maakte duidelijk dat er een enorme slag in het wiel zat waardoor het volledig klem was komen te zitten tussen het frame van de fiets.
Hakema keek in de richting waarin de vrouw fietste en riep naar haar of ze misschien even zou kunnen stoppen. Het enige dat de vrouw deed was naar hem omkijken en met verhoogde snelheid doorfietsen om te verdwijnen in het stadsgewoel.
‘Stom wijf,’ riep Hakema haar na en hij voelde zijn bloed koken. Niemand schonk verder enige aandacht aan hem.
Hij onderwierp het wiel aan een grondige inspectie en trapte er een paar maal tegen, maar zag dat het een hopeloze zaak was. Er was geen beweging meer in te krijgen. Via zijn smartphone vond hij een fietshersteller op een paar honderd meter afstand. Zeulend met zijn fiets, waarbij hij het achterwiel aan de bagagedrager van de grond moest tillen, kwam hij bij de fietsenmaker aan.
Aan de vrouw van midden veertig, zo schatte Hakema, legde hij uit wat er was gebeurd en met welk resultaat. De vrouw inspecteerde de fiets met een kennersoog en zei dat het inderdaad een slagwiel betrof dat niet meer was te repareren en dus vervangen moest worden. Prijs € 95,00 en over drie uur zou hij klaar staan. Hakema stemde er natuurlijk mee in, want wat moest hij anders.
De drie uur die hij zoet moest brengen met wachten heeft hij doorgebracht in het Allard Pierson Museum dat daar in de buurt was, bij de tentoonstelling De wereld in kleur. Kleurenfotografie voor 1918. Elk nadeel heeft zijn voordeel dacht Hakema toen hij in het museum rondliep.
Toen hij na drie uur zijn fiets ging ophalen, en weer in de buurt van de rijwielhersteller kwam, glom het nieuwe achterwiel hem al van verre tegemoet.
Ik had geen aanrijding, maar dat is dus ook met mijn wiel gebeurd. Wij hopen genoeg te hebben aan een spakenspanner 😬
LikeGeliked door 1 persoon
Het wiel van Hakema was flink verroest en dus eigenlijk zo wie zo aan vervanging toe.
LikeGeliked door 1 persoon
😮 foei foei, Hakema moet beter voor zijn spulletjes zorgen 😉 (sowieso*)
LikeGeliked door 1 persoon
LoL
LikeLike
Fietsen door Amsterdam: altijd spannend altijd leuk. Mijn stad!
LikeGeliked door 1 persoon
Fijne stad!
LikeGeliked door 1 persoon
Er te wonen zit er in niet in. Ik ben er vaak, mijn dochters wonen er ….
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een mooi verteld Harme.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik dacht ‘wat heeft hij dat mooi verteld’ en wilde schrijven ‘wat een mooi verhaal’ en toen werd het een ‘mooi verteld.’
LikeGeliked door 1 persoon
Dat is bijna letterlijk je gedachten op papier zetten. Nou ja papier.
Het compliment is er niet minder om.
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je wel.
LikeGeliked door 1 persoon
Foei, zo’n woorden mag je niet zeggen, laat staan roepen:)
Maar ik zou hetzelfde hebben gedaan, zo unfair! Die vrouw is niet stom, maar sluw.
En dan nu al die extra kosten…..
Gelukkig maakte de tentoonstelling toch ietsje goed.
En nu….. tot rust komen en blijven ademen:)
LikeGeliked door 1 persoon
Goed advies. Gelukkig ligt het alweer een paar dagen achter Hakema en heeft hij er verder vrede mee. Zijn fiets remt beter dan ooit.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat was een onverwacht grote uitgave, niet iets om echt vrolijk van te worden.
LikeGeliked door 1 persoon
Nee zeker niet.
LikeLike
Duur grapje maar er is in Amsterdam altijd wel ergens wat te zien of ontdekken. Interessante tentoonstelling lijkt me.
LikeGeliked door 1 persoon
Ja was ook zo, maar wel klein, slechts 1 zaal met foto’s
LikeGeliked door 1 persoon
Als de tentoonstelling nu maar de moeite waard was?
LikeGeliked door 1 persoon
Dat was ie zeker, al was hij wat aan de kleine kant. Maar dat kwam Hakema wel goed uit.
LikeGeliked door 1 persoon
Een geluk bij een ongeluk, achteraf beschouwd. 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Vond Hakema ook 😉
LikeLike
Gelukkig nog dat Hakema zelf niet gevallen is! Daar is hij volgens mij goed in 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Ja en op zijn leeftijd kan dat nare gevolgen hebben.
LikeLike
Lekker wijf dat ze niet stopt. De tentoonstelling klinkt interessant.
LikeGeliked door 1 persoon
Jij kunt het als geen ander zeggen. Heerlijk!
LikeLike
Ai, wat ’n nare vrou…geen skaamte om iemand so te stamp en dan net weg te jaag! Skandalig, maar jy het darem die beste daarvan gemaak.
LikeGeliked door 1 persoon
Hakema heeft nog wel een beetje spijt dat hij “Stom wijf” heeft geroepen.
LikeGeliked door 1 persoon
Heeltemal te ordentlik!
LikeGeliked door 1 persoon
Vlakbij het Allard Pierson?
Op het Waterlooplein waren de kosten lager uitgekomen.
Toch een mooi blog.
Zonnige groet,
LikeGeliked door 1 persoon
Hakema baalde teveel om goed te kunnen nadenken, vermoed ik.
Dure groet terug.
LikeGeliked door 1 persoon
zo zie je maar weer, dat een ongelukje in een hoekje van de brug zit.
LikeGeliked door 1 persoon
Inderdaad Theo.
LikeLike