Muziek, Spinsels

Ne me quitte pas


In het begin de zestiger jaren waren de feestjes die ik met mijn vrienden en vriendinnen organiseerde brave, maar o zo mooie feestjes. We dronken Exota limonade (het liefst de bruine variant), een biertje (of hooguit twee), zaten bij kaarslicht onder visnetten waarin kerstverlichting was aangebracht, rookten Gauloise en Gitanes sigaretten en luisterde naar Jacques Brel.

Vanmorgen hoorde ik op de radio dat het vandaag 40 jaar is geleden dat de Belgische zanger, componist en tekstschrijver Jacques Brel overleed aan de gevolgen van longkanker. Hij is slechts 49 jaar geworden.

Liedjes met titels als: Ne me quitte pas, Marieke, Les Flamandes, le Bourgeois, we konden ze woord voor woord meezingen. En dat deden we dan ook. Meestal met z’n allen tegelijk.

Maar soms stopten deze of gene even met zingen omdat er ook moest worden gewerkt aan de liefde. De liefde, waarover Brel ook zong. En je kon nu eenmaal niet zingen wanneer je aan het kussen was en in het oor van je geliefde fluisterde; ‘Ne me quitte pas.’

 

Bron afbeelding: Pinterest

27 gedachtes over “Ne me quitte pas”

  9. herkenbaar beeld van een feestje in de begin jaren zestig. Mogelijk waren we soms op hetzelfde feestje. En de liefde voor Jacques Brel. delen we ook. Een half jaar geleden was er een hele lange documentaire over zijn leven op de Belgische TV.. Wat een intensiteit legde hij in zijn optreden, zijn liedjes en in zijn leven. Altijd op volle kracht. Ook de ondertiteling van zijn chansons was heel prettig. Dat gaf een inhoud aan zijn liederen die ik er met mijn Ulo frans er nooit uitgehaald had. Later nam Leonard Cohen de plaats van Brel in op feestjes. Meeslepende muziek en poëtische teksten. Maar ik weet niet of we toen nog op dezelfde feestjes kwamen.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

Geef een reactie op bermalbooks Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.