______________________________
Eenhoorns onder andere
Vannacht gedroomd van een Eenhoorn (jazeker, met een hoofdletter).
Ik liep langs een verlaten strand, ergens. Het zand onder mijn voeten was warm om niet te zeggen heet. De zon stond loodrecht boven me en het licht weerkaatste op het witte zand en verblindde me enigszins.
In de wijde omtrek was niets of niemand te bekennen. Er was slechts het licht golvend water rechts van mij en het strand dat zich naar alle kanten eindeloos leek uit te strekken. Het landschap was vlak. Vlak zonder ook maar enige oneffenheid, geen heuvel, geen kuil, niets.
Toen zag ik in de verte, recht voor mij, een stip snel naderbij komen.
Na enige tijd met samengeknepen ogen in de verte te hebben gestaard, kon ik de contouren van een dier ontdekken. Een kameel, een paard? En het vreemde was dat het dier leek te zweven, ongeveer een halve meter boven het zand.
Als een zonneklep hield ik mijn handen boven mijn ogen en ineens zag ik wat het was. Het was een Eenhoorn! Niet zo’n “My little pony” exemplaar, maar dat indrukwekkende mythische dier. Een hagelwit paard met lange manen, een lange staart en op zijn voorhoofd een spiraalvormige hoorn.
Het kwam recht op me afgalopperen en hoewel de hoeven het zand niet raakte stoof dat toch alle kanten op.
Dit was de droom, op dat moment werd ik wakker.
Ik bleef liggen en dacht een tijdje na over mijn droom en ineens herinnerde ik mij een gedichtenbundel die ik ooit heb gekregen.
Het was in de tijd dat ik de schrijversvakschool volgde dat ik in contact kwam met de dichter Leo van der Zalm.
Een markant figuur die op een woonschip in het centrum van Amsterdam woonde.
Ik ben een aantal keer bij hem thuis geweest en we hadden gesprekken over literatuur en poëzie. Het was toen dat ik de dichtbundel “Eenhoorns Onder Andere” van hem heb gekregen.
Tussen mijn poëzieboeken vond ik het bundeltje.
Er staat een opdracht voorin geschreven:
VERMALEN TOT POEDER IS HET ZEER KOSTBAAR
De eenhoorn, ik wist het
de eenhoorn
in dalen als deze, soms
als je niet kijkt
geen mekkerend geluid, nee
veel mooier
het rinkelend lachje van
een jampot vol parels
terwijl de lucht plots vol
tinteling is
en ergens een o zo zacht gras
fluistert met hoeven
© Leo van der Zalm
Leuke blog van voor ik je volgde! Prioriteiten stellen, je volgers wachten wel.
LikeLike
Dank je wel.
LikeLike
Leuk om dit te lezen Harme, neem de tijd die je nodig hebt hoor.
LikeGeliked door 1 persoon
Ga ik doen Edward. Dank je.
LikeLike
Die Leo kan er wat van, maar jij ook Harme, dus met jouw boek komt het vast goed. Doe het maar rustig aan. Het komt goed… nogmaals dus.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik volgende je nog niet in 2017 dus dit is nieuw voor me.
Leuk om lezen.
Succes met het uitgeven van je boek.
LikeGeliked door 1 persoon
Fijn om logjes te lezen uit de tijd toen ik je nog volgde 🙂
Doe maar rustig aan, alles op zijn tijd.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik bedoelde natuurlijk ‘NIET volgde’ 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Dat had ik begrepen omabaard. Leuk dat je ze alsnog waardeert.
LikeLike
Wijs bekeken. First things first en één ding tegelijk!
LikeGeliked door 1 persoon
Spannende tijden!
LikeGeliked door 1 persoon
Dit was nou ‘n mooi stukkie,dankie Harme!
LikeGeliked door 1 persoon
Succes met alles rondom je boek de komende tijd!
LikeLike