HOOGMOED

Beschenen door het gele licht van de maan
huil ik als een weerwolf in de nacht
om de geliefden die ik achterliet
op zoek naar de gouden bergen
het groenere gras bij de buren

de jaren van de kale kip
van de liefde geofferd
op het altaar van de lust
waar de botjes werden afgekloven
tot op het periost tanden afketsten
op de hoogmoed van het bestaan
waar onsterfelijkheid binnen handbereik leek
zielen werden vertrapt als naaktslakken
zonder het knersende geluid van de schelp
waarin jij je geborgen waande

ik huil als een weerwolf in de nacht
maar beloof de maan niets
al probeert ze mij daartoe
te verleiden door me aan te staren
met haar bleke weemoedige glimlach

Bron afbeelding: Pixabay