Met vochtige ogendie snijden door mijn zielals bij gebroken glaswerktuur ik de zwarte nacht inzie donkere luchtmet grijze wolkenhoor ver weg een dreigenddreunend onweerstrek mijn armen en verlangin mijn geheven oude handeneen willekeurig licht te vangendat mij nooit is beloofdik zoek naar woordenmaar mijn stem valt dood neer voor mijn voetenop de kille natte vloerweerkaatsend naar omhooglangs vochtige wandenafbladderend plafondvoor een kort momenthechtendaan een vonkje hoopmeegevoerd door de windoplossend in vergetelheiddan weer de duisternisde dwalende gedachtende pijn van het gemis Lees verder Decembernacht