Spinsels

Zoetgenoegens


In deze tijd van het jaar sta ik mezelf wat meer zoetgenoegens toe dan tijdens de rest van het jaar. Oliebollen zijn dan voor mij deze dagen de lekkernij waar ik mezelf af en toe op trakteer. Afgelopen donderdag won de trek het van de discipline en liep ik na het boodschappen doen richting oliebollenkraam.

Er stonden zo’n stuk of vijf mensen bij de kraam te wachten en ik sloot aan in de rij. Achter het glas, op ooghoogte van de wachtenden, lagen de bollen en flappen uitgestald. Waar ik nog steeds aan moet wennen is dat er tegenwoordig onderscheid wordt gemaakt tussen oliebollen en krentenbollen. De eerste variant is dan slechts een deegbol zonder enige toevoeging. Ik blijf ze trouwens hardnekkig allemaal oliebollen noemen.

Wanneer je er 10 kocht kreeg je er één gratis, stond er te lezen op het bordje dat op de toonbank stond. De vrouw in de kraam prikte met een vork razendsnel de gevraagde bollen en flappen tussen de uitgestalde exemplaren vandaan en deed ze in een papieren zak.
“Poedersuiker erbij?” vroeg ze elke keer opnieuw.

Tussen de wachtenden stond een man met een teckel. Het hondje stond niet op de grond zoals gangbaar is voor honden, maar werd door de man als een baby in zijn armen vastgehouden. Hij fluisterde steeds korte zinnen tegen het beestje, voor mij onverstaanbare woorden. Het hondje keek de man in aanbidding aan en likte af en toe over zijn gezicht, wat de man aanspoorde tot het fluisteren van nog meer woorden.

“Zegt u het maar,” zei de oliebollenkraamdame op zangerige toon tegen de teckelman.
“Twee krentenbollen om mee te nemen,” zei de man met een opvallend zachte stem.

De vrouw prikte de bestelling bij elkaar en vroeg de man of hij er poedersuiker op wilde. De man knikte, betaalde en stapte uit de rij wachtenden.

Op een bankje, een klein stukje verderop, ging hij zitten en maakte de papieren zak open. Hij haalde er een oliebol uit en hield deze de hond voor. Met één hap van het beestje was de bol verdwenen, waarna de man de andere in zijn geheel in zijn eigen mond propte.

Daarna stond hij op, verfrommelde de zak tot een prop, sloeg wat poedersuiker van zijn jas en liep verder met de teckel in zijn armen, beiden genotvol kauwend op hun oliebol.

Bron afbeelding: Anton Pieck, Pinterest.

21 gedachtes over “Zoetgenoegens”

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.