Ken je dat gevoel?
Je leest een bericht in de krant of ziet een item op televisie en je wordt er direct door geraakt. Het maakt grote indruk op je. Het kan overal over gaan, maar heeft altijd te maken met menselijk- of dierlijk leed. De hele verdere dag speelt het door je kop en ook de volgende dag ben je het nog niet kwijt. Wat je eigenlijk het meest dwars zit is dat je niet weet wat je aan de situatie moet doen om het ten goede te doen keren.
Bij mij komt dat toch geregeld voor. Nieuws over oorlog, honger, uitbuiting, allemaal zaken waar ik na kennisneming over kan blijven nadenken. “Tobben” noemde mijn moeder dat. “Niet zo tobben,” zei ze dan tegen mij, “je wordt er lelijk van en kunt er toch niets aan veranderen.”
Ja, en daar zit hem nu net de kneep. Ik kan er niets aan veranderen.
Zo ook het bericht dat er per jaar in Nederland in 2017 ruim 5 miljoen, om precies te zijn 5.389.606, biggen zijn gestorven tijdens of direct na de geboorte. En de tendens is stijgend. Biggen? zul je zeggen, hoezo biggen?
Nou, in Nederland worden varkens gefokt voor de slacht en daar bestaan speciale kraamstallen voor. In die stallen liggen zeugen, ingeklemd tussen metalen beugels, biggetjes te produceren en te voeden. Hoe meer per worp hoe beter, want er sneuvelt nog wel eens een big. Na zes maanden worden de biggen geslacht voor de consumptie.
Toen ik dit hoorde kon ik echt mijn oren en ogen niet geloven. Hoe kan het zijn dat in een beschaafd land zoveel dierenleven wordt opgeofferd om de consument zo goedkoop mogelijk van dienst te kunnen zijn.
Maar waar ik mij het meest machteloos over voel is dat ik er niets aan kan veranderen. O ja, ik eet om dit soort redenen al mijn halve leven geen vlees en probeer door mijn stemgedrag de politieke besluitvorming over dit soort uitwassen te beïnvloeden, maar dat helpt helaas niets. Helemaal niets. Het gaat gewoon door en het blijft bij een item in de krant of op de tv.
Bron afbeelding: Pinterest
HARME BLOGT - marginale blogs van een 75 jarige 
Tobben/piekeren, herkenbaar, zoals bij vele denk ik.
Bij mij lukt het vaak door te concluderen dat ik er echt niets aan kan doen om het los te laten.
Maar het valt niet mee.
LikeGeliked door 1 persoon
Respect tonen voor het dier ongeacht of het nu voor consumptie is of niet. En als je het eet denk dan ook na hoe het op je bord is gekomen.
Aum Shanthi
LikeGeliked door 1 persoon
Dat is een mooi streven.
LikeGeliked door 1 persoon
Nog 200 jaar en niemand eet meer vlees, maar ja: daar hebben wij niets meer aan.
LikeGeliked door 1 persoon
Nee, klopt en zeker die ruim 14.000 biggen niet die vandaag het levenslicht niet of heel kort hebben gezien.
LikeLike
Biggetjes, het zijn roze baby’s… vreselijk. Ik eet al lang geen varkens- en rundvlees meer. Aan mij zal het niet liggen. Ook merk ik bij mijn vele nichtjes (helaas niet bij de neefjes) dat zij bewust geen vlees eten.
Ik hoop dat de mentaliteitsverandering zich doorzet.
LikeGeliked door 1 persoon
Vrouwen hebben nu eenmaal de wereld wat sneller door dan mannen.
LikeGeliked door 1 persoon
De vleesindustrie is nu eenmaal niet klein te krijgen, maar door protest of andere acties kan men wel de aandacht op dit onrecht ten opzichte van de dieren vestigen. Wie weet krijgen we toch een mentaliteitsverandering, al dan niet op de lange duur.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik hoop het ook Suske. Ik neem jouw optimistische instelling ter harte.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik denk dat vrij veel mensen last hebben van tobben.
Het hoort bij denken en empathisch mee-leven.
Zelf ben ik al 28 jaar vegetariër, ik blijf gemotiveerd, bij het lezen weer extra (als dat al nodig was??).
LikeLike
Wanneer eenieder die vlees wil eten nu eens zelf het dier zou moeten doden?
Ik denk dat er steeds meer mensen dierloos zullen gaan eten.
Diervriendelijke groet,
LikeGeliked door 2 people
Dat vermoed ik ook Rob.
LikeLike
Dat tobben zit in iemands aard, denk ik. Ook in die van mij en dat is best vermoeiend. Sommigen daarentegen lijken daar totaal geen last van te hebben …
LikeGeliked door 1 persoon
Gelukkig tob ik niet over alle leed van de wereld. Maar toch…
LikeLike