Toen ik deze week in de tram door Amsterdam reed en de regen op de ramen het naar buiten kijken bemoeilijkte, verplaatste mijn aandacht zich onbewust naar de opgewonden stemmen van de twee jonge meiden die achter me zaten. Onbewust zeg ik, want toen ik hoorde waarover ze spraken was het zeker niet ongewild. Ze hadden het namelijk over de onrechtvaardigheid dat hun broers thuis nooit iets in het huishouden hoefden te doen en dus ook niet deden. Vooral het moment na de avondmaaltijd waarbij beide meiden steevast werd opgedragen de tafel af te ruimen en de afwas te verzorgen, … Lees verder Zoals vroeger