Hij trapte flink door, diep voorovergebogen over het stuur van zijn fiets. De harde wind striemde vlagen regen in zijn gezicht zodat de glazen van zijn bril op bubbeltjesglas leken. Veel zag hij niet meer. Af en toe werd hij ingehaald door een auto waardoor hij ook vanaf het wegdek nog eens besproeid werd. Hij was blij dat het bezorgen van de kranten er weer op zat voor die dag.

In de zak van zijn jeans, onder zijn regenbroek, voelde hij zijn telefoon trillen.
‘Ja hoor, nu even niet’, mompelde hij.
Net toen hij dit had gezegd hield het trillen op en concentreerde hij zich opnieuw op het natte glimmende asfalt voor hem. Hij dacht aan de woorden van zijn opa die, wanneer hij met iets bezig was en geen tijd of zin had de telefoon op te nemen, vaak zei dat een goede haan twee keer kraaide.

Voor de tweede keer begon zijn telefoon te trillen en hij dacht opnieuw aan de haan van zijn opa. Wild reed hij het trottoir op en stopte onder een overhangend balkon van een flatgebouw. Wurmend met het elastiek van de regenbroek diepte hij zijn telefoon op uit zijn broekzak. Vaag zag hij de letters die tezamen de woorden “Gemiste Oproep” vormde.
‘Vertel me eens wat nieuws’, schamperde hij in de richting van het verlichte display.
Met natte vingers duurde het even voordat hij zijn telefoon had ontgrendeld, maar toen hij zag dat de oproep van zijn moeder was. tikte hij op het icoontje waar vanaf zij hem door zonnebrilglazen aankeek.

Direct toen zijn moeder zich meldde, hoorde hij dat er iets mis was. Haar stem klonk alsof ze ook in de regen stond, maar dan zonder regenpak aan.
‘Er is iets gebeurt met opa’, zei ze. ‘Hij is gevallen… van de trap… en ik ga nu naar het ziekenhuis, het schijnt nogal ernstig te zijn. Dan weet je waarom ik straks niet thuis ben.’
Haar stem klonk gejaagd en ze verbrak de verbinding.

Even bleef hij roerloos staan en staarde naar de telefoon in zijn hand. Toen rilde hij en stopte de telefoon terug in zijn broekzak.
‘Shit’, mompelde hij, stapte op zijn fiets en trapte richting huis.

Bron afbeelding: Pixabay