Dobberend op windstille oceanen
waar geen schip ooit komt
de zeilen nodeloos gehesen waar
Poseidon's zang verstilt
zout water likkend van de mast
mijn tong verschrompeld
in mijn mond een naaktslak
bedekt met een laag zout

Verlangend naar verlossing
de dood omarmend als een vriend
totdat jouw zang mij liefdevol
naar jouw Ogygia lokte
zeil naar me toe zo klonk je stem
laat me jouw huid verkoelen
je tong zich laven
aan mijn koele borst

Mijn steven wendde ik naar jou
de stroming dreef mij voort
hier ben ik sprak mijn hese stem
hier ben ik houd me vast
mijn schip sloeg op de rotsen
versplinterend de boeg
gelijk mijn hart dat brak
en mij ter aarde sloeg

Nu lig ik hier
en droom jouw beeld
in lange eenzame nachten
mijn tranen vormen het getij
soms eb maar veelal vloed
nu zing ik hier
om jou te lokken
zwem naar me toe
zwem naar me toe
verslindt me met jouw vuur

Bron afbeelding: Unsplash