Poëzie van havanka

Mouches volantesDoor het beslagen vensterglaszie ik witte schimmenvan meeuwen langs het raam scherenals stukken papier dieopgetild door de windwild langs de wolken wapperenof zijn het fantomennet als de zwarte vlekjesdie ik de laatste jarensteeds vaker zie en waarvanik denk dat het vliegjes zijn maar het is nietsen ik ben de enige die ze ziet Bron […]

MIJN VRIEND Ooit had ik een vriend met wilde zwarte haren grote warme handen en een breekbaar hart een vriend die is doodgegaan ik was er niet bij toen hij stierf hij had mij niet verteld dat hij ging sterven want dan was ik bij hem geweest denk ik hoop ik volgens mij had hij […]

WANTROUWENje hebt het gezegddie ochtend dat je gingje zei het zeker te wetendat het lot ons ooitweer zou samenbrengendat het lot zou bepalenof wij voor elkaar zijn bestemden voor de eerste keerwantrouwde ik je woorden Afbeelding: © Mieke Buijs – Amsterdam

TAALIk ben een leugenaarwanneer ik tegen je zegdat jij me sprakeloos maaktwanneer je handen mij aanrakenje ogen mij hypnotiserenwant de waarheid isdat ik op die momentenvergeten benwelke taal ik spreek

VLEUGELLAMMaar kijk,mensen hebben de vleugels van de engelen nietniet het heilige dienen van een goddwaalsporen van religies zijn splijtzwammenwaarvan de opium voor het volk wordt gemaaktonder het pulserende licht van de stedentrilt het geheugen van de eeuwigheidkleuren de slachthuizen roodrood als de rozen die niet langer geurenen nu zonder doornen zijnachter de verlichte ramenwordt de […]

weer nieuwjaarsochtendvuurwerkresten op de straatalle glans spoorloos de bezemwagenveegt resten op van wat eensde lucht liet vonken

Met vochtige ogendie snijden door mijn zielals bij gebroken glaswerktuur ik de zwarte nacht inzie donkere luchtmet grijze wolkenhoor ver weg een dreigenddreunend onweerstrek mijn armen en verlangin mijn geheven oude handeneen willekeurig licht te vangendat mij nooit is beloofdik zoek naar woordenmaar mijn stem valt dood neer voor mijn voetenop de kille natte vloerweerkaatsend […]

MEERMIN MIN OF MEERZoals toen die keer langs het strandde golven witte kuiven droegenen ik haar zagtussen twee golven doorze me aankeek met ogendie mij de spiegelvan mijn ziel voorhieldendat toen een golf haar overspoeldeen het een eeuwigheid duurdeeer ik haar weer zaghet bleke gezichtde starende ogenzilte tranen huilendomlijst door groen haar-of was het wier-de mond wijd opengesperdin een […]

BEKENTENIS Zelfs na het verlies de gekwetstheid de pijn het totaal gebroken voelen afgedankt zijn het immense gevoel van godverlatenheid de onbeantwoorde waarom vragen is jouw lichaam nog altijd het enige waaronder ik naakt zou willen zijn Bron afbeelding: Pinterest

UNICITEIT Wanneer je hem aanraakt metgesloten ogen en koele vingertoppenop plaatsen waar je mij aanraaktedenk je dan nog aan mijn lijf?Als zijn smaak zich schoksgewijsmanifesteert in je rozenmonddenk je dan aan die keer toen je zeidat ik naar frambozen smaakte?En als je zijn naam wilt fluisterenmet je lippen dichtbij zijn oorrolt dan bij vergissingdie van […]

HOOGMOED Beschenen door het gele licht van de maan huil ik als een weerwolf in de nacht om de geliefden die ik achterliet op zoek naar de gouden bergen het groenere gras bij de buren de jaren van de kale kip van de liefde geofferd op het altaar van de lust waar de botjes werden […]

LATEN WE HET GEEN LIEFDE NOEMEN Laten we het geen liefde noemen die ene nacht dat we samen waren de uren waarin tijd niet bestond superlatieven niet toereikend zijn dus doe ik er het zwijgen toe zwijg over het vuur dat brandde de woorden die je fluisterde ons zweet dat ‘k proefde op mijn tong […]