Categorie: Poëzie van havanka

  strand meditatie verlicht door de late zon had niets om het lijf  

MANTRA VOOR EEN AFWEZIGE GOD  Om Nama Shivaya  wanneer ben ik  de barmhartige God  voor het laatst  tegen het lijf gelopen  nu wij hem zo node missen  is hij in geen velden  of wegen te bekennen  ave Maria gratia plena  ik vouw mijn handen  in de biechtstoel  eelt op mijn knieën  of op mijn voorhoofd  [...]

  MANTRA VAN DE GELIEFDEN Heb je wel eens stilgestaan en omgekeken naar de bleke volle maan en van beminden de stemmen gehoord onuitwisbaar heb je wel eens geluisterd naar je adem de fluisteringen uit het verleden van hen die je hebt liefgehad heb je wel eens stilgezeten en je ogen gesloten als een Boeddha [...]

    OF JIJ HET WIST Nu op dit moment verschijnt de zon boven besneeuwde bergtoppen stijgt op uit azuurblauw water laat woestijnzand haar hitte opnemen nu op dit moment verdwijnt de zon achter zwarte bergen zakt in zeeën en oceanen kleurt woestijnzand rood ik mis de ochtendwarmte de hitte van de dag mis de [...]

TIJDSBESEF Felle scherpte van het zomerlicht kust haar ogen met de lieflijkheid van een uit de schede getrokken zwaard als een tong van vuur stoffige hoogzomerwarmte ontneemt haar de ademen die stottert in haar keel schelle stadsgeluiden vechten om een eerste plaats op haar trommelvlies haar broze hand omklemt het kleine medaillon met de nog [...]

HEILIGSCHENNIS Ik mis je verschrikkelijk nu al terwijl je hier nog naast me ligt mijn adem het ritme volgt van jouw hartslag je oogleden op een kiertje wimpers nog vochtig van je tranen tegen mijn scheenbeen je voet met de roodgelakte teennagels haar als een aureool waar het vergulde ochtendlicht een kus op drukt aarzelend [...]

PATRONEN De witte draden enigmatisch omlaag hangend dwarsverbindingen van gekleurd garen het hout dat kraakt en siddert bezorgen de draden rillingen laten het weefgetouw vormen  keer op keer bij elke handeling vlijen draden zich aaneen  worden tezamen geweven  patronen die zich herhalen in veelkleurigheid en vorm het raadsel ondoorgrondelijk De ogen in opperste concentratie   op [...]

BLACK ONYX Vanuit de verte zag ik haar te midden van een grauw decor een heldere zonnestraal die even door de grijze wolken naar omlaag had kunnen vluchten roerloos stond ze daar te wachten op iets of iemand waarvan ik het bestaan niet wist Haar ogen moesten beelden hebben gezien van een ongekende schoonheid nooit [...]

ZONDAGSDICHTER Ik schrijf gedichten bij het sterven van de herfst als grijze nevel mij het zicht ontneemt in de verstilde maanden van de winter wanneer mijn onderkoelde reflectie bevriest. De lente en de zomer sla ik over ze zijn me te licht te vluchtig overvloed aan geuren en kleuren te weinig om het lijf te [...]

EYECATCHER Hoe kan het zijn dat ik haar heb afgewezen ooit zoals je een hond zou doen of nee een hond niet eens de treurige bruine ogen zouden me het beletten nee niet op die manier maar toch haar wel terwijl ik haar oogopslag juist vergeleek met die van een hond © Harme van Kamp [...]

Vandaag, op deze voorjaarsdag vol zomerse lichtheid, twee maal een haiku en één maal een senryu.   Zwart-wit koeienlijf deinend op een grijze zee zwevend op de mist   Een vale tractor trekt strakke voren vol met krijsende meeuwen   Het licht in ogen uit een andere wereld wil ik aanraken © Harme van Kamp [...]

TUSSEN TWEE VUREN - Koh Pangang 1986 Lopend langs de vloedlijn teruggetrokken in mezelf balancerend op de dunne lijn van de tijd waar seconden versmelten met de eeuwigheid passeerde ik mezelf dat jij er was liet me beseffen dat god niet een van ons kan zijn planeten niet voor stervelingen zijn bestemd mijn hart niet [...]