Luidruchtig kwamen ze het treinrijtuig binnen lopen om steunend en hijgend naast me aan de andere kant van het gangpad te gaan zitten. Ze namen tegenover elkaar plaats en hadden beiden een beker Starbucks koffie bij zich. Jassen werden uitgedaan en tassen op de lege plaatsen naast hen gezet. Ik moest wel naar ze kijken, of ik wilde of niet.
Nauwelijks zaten ze of de trein zette zich met een schok weer in beweging. Ze keken elkaar aan en begonnen hard te lachen.

‘O my god’, zei de vrouw met het opgestoken grijze haar, ‘dat was op het nippertje. Gelukkig niet voor niets zo gerend.’
Ze deed me denken aan één van de deelneemsters van Heel Holland Bakt.

‘Absoluut’, zei de andere vrouw. Zij had heel kort haar in dezelfde kleur als de Heel Holland Bakt vrouw en droeg een bril met een opvallend donker montuur. ‘Ik moet trouwens nog wel wat aan mijn conditie gaan doen voordat ik weer de piste op ga’, ging ze verder, onderwijl met haar hand op haar borst kloppend.

‘Haha, dat zei je vorig jaar ook rond deze tijd van het jaar en toen ben je begonnen met die wijn- en kaasproefcursus.’

De vrouw met de donkere bril leek even uit het lood geslagen, maar lachte toen met de ander mee. Ze nam haar tas op schoot en begon er uitgebreid in te zoeken op een manier zoals ik dat alleen van vrouwen ken. Het komt mij dan voor alsof de tas van binnen veel meer ruimte bevat dan van de buitenkant af is te zien. Zoals bij de koffer van de hoofdpersoon in de film Fantastic Beasts and Where to Find Them.
Toen ze kennelijk had gevonden wat ze zocht haalde ze er een foto uit en liet deze aan de ander zien.

‘Echt, is hij dàt. Veel leuker dan ik me had voorgesteld. Zo enthousiast deed jij niet over hem, toch? Hij lijkt trouwens wel iets te mollig, klopt dat?’

‘Zeker klopt dat, maar hij is heel wild aan het sporten sinds het nieuwe jaar en heeft pas een elektrische fiets gekocht die hij in het weekeinde wil gaan gebruiken. Ik moet dat trouwens nog wel zien gebeuren want hij hij is zo verzot op z’n Audi, maar de goede wil is er zullen we maar zeggen.’ De vrouw zette haar bril af en hield de foto vlak voor haar ogen. ‘Toch geef je hem geen 62 vind ik.’

‘Je wilt zeggen dat hij er jonger uit ziet?’ zei de Heel Holland Bakt vrouw een beetje vilein. ‘Hoe oud wil je dan dat ik hem geef?’

Het werd voor mij tijd mijn oortjes in te doen en Bach de kans te geven deze ochtend een andere wending te geven.

Bron afbeelding: DeviantArt