Does size matter?

Vanmorgen wilde ik een nieuwe blog plaatsen, maar op het moment dat ik op publiceren wilde klikken, bedacht ik me. Het ging om een “kort verhaal” zoals dat heet met een lengte van 1992 woorden. Ik vroeg me af of het voor een blogpost niet veel te lang was. Nu heb ik wel eerder korte verhalen op mijn blog geplaatst en dan zie ik dat bij de wat langere verhalen het er op lijkt dat die minder worden gelezen dan de meer gangbare blogs. Dat kan natuurlijk aan het genre liggen, maar zeker ook aan de lengte. Omdat de kwaliteit … Lees verder Does size matter?

Zwijgen is goud

Vroeger bij ons thuis waren er altijd dieren in huis. Een hond, katten, hamsters, kikkervisjes, konijnen, wandelende takken, steeds kwam er weer wat bij. Ik was gek op die dieren en was er veel mee bezig. Hele verhalen hield ik tegen ze, over hun eten, hun vacht, hoe ze zich voelden. Je kon het zo gek niet verzinnen of ik besprak het met ze. Antwoord kreeg ik natuurlijk nooit, daar was ik aan gewend. Wel vroeg ik me vaak af of ze mij zouden verstaan, of ze zouden begrijpen wat ik tegen ze zei. Ook later toen ik ouder was … Lees verder Zwijgen is goud

Beauty is only skin deep

Beauty is only skin deep, een gezegde dat een oud collega van mij vaak en met veel overtuiging gebruikte. Praktisch gezien had hij had natuurlijk gelijk, maar zoals met veel oneliners heb je er meestal helemaal niets aan. De opmerking gebruikte hij bijvoorbeeld als iemand hem attendeerde op een mooie vrouw of man, waarmee hij dan direct de schoonheid devalueerde. Wat mij betreft klopt de opmerking ook niet, omdat ik een keer naar de tentoonstelling Body Worlds ben geweest en de geprepareerde lichamen die ik daar heb gezien voor mij ook een bepaalde schoonheid hadden. Maar ik heb inmiddels begrepen dat … Lees verder Beauty is only skin deep

De afgunstige tijd

Terwijl wij praten, zal de afgunstige tijd al gevlucht zijn. Reken daarom zo min mogelijk op morgen en pluk de dag.” ⊃ Quintus Horatius Flaccus (65-8 v Chr) ⊂   De laatste tijd zie ik op tv weer geregeld programma’s en documentaires voorbij komen die gaan over mensen die door ziekte of ongeval geconfronteerd worden met de eindigheid van het leven. Van de ene op de andere dag weten ze bij benadering hoe lang ze nog te leven hebben. In geval van een (verkeers) ongeluk kan dat heel snel gaan en soms weet je niet eens meer dat je leven … Lees verder De afgunstige tijd

Kunst of echt?

Een aantal jaren geleden heb ik een kunstkerstboom aangeschaft. De overwegingen waren hoofdzakelijk gestoeld op mijn idee dat het beter zou zijn voor het millieu. Het kan toch niet goed zijn, zo redeneerde ik, dat een boom jaren lang moet groeien en vervolgens wordt gekapt om een paar weken versierd met lichtjes en ballen in mijn huis te staan om daarna te worden afgedankt. Toen ik met de kunstboom onder mijn arm naar huis liep, voelde ik me een soort milieu activist in mini formaat. Ergens in Zweden schijnt een fijnspar te staan die 9500 jaar oud is. Dit is overigens wel exceptioneel, want … Lees verder Kunst of echt?

Paradijzen

  Als kind leerde ik dat het Paradijs, dat van Adam en Eva, ergens tussen de rivieren de Eufraat en de Tigris moet hebben gelegen. Het oude Mesopotamië dus. Het was een tuin of lusthof waar alles vredig was, zonder ziekte en dood en bovendien van een grote schoonheid. Daar wilde ik wel eens naar toe, dacht ik toen in mijn onschuld. Later, toen ik ongeveer 12 jaar was, speelde ik met mijn vriendjes in de duinen achter de watertoren van het dorp Monster vlakbij mijn toenmalige woonplaats Loosduinen. In die periode beschouwde ik die plek als mijn paradijs, mijn Hof … Lees verder Paradijzen

Dit nooit meer

Sculpture: Jean-Marie Fondacaro – foto Harme van Kamp (2017) Gisteren weer teruggevlogen van Nice naar Amsterdam. Mooi natuurlijk dat zoiets in minder dan twee uur gepiept is. De tijd die je eerder op de luchthaven doorbrengt niet meegerekend, want dan wordt het aanzienlijk meer. Maar al met al is er met de trein, bus of auto niet tegenaan te rijden. Ook niet qua kosten, want wanneer je maar ruim van tevoren boekt, vlieg je voor een appel en een ei. En toch….? Ik houd niet van vliegen. Zeker niet op de continentale vluchten. Te veel mensen in een te kleine … Lees verder Dit nooit meer

Marc Chagall

Het voelt bijzonder om weer aan de Côte d’Azur te zijn. De lucht die ik hier in Saint Paul de Vence inadem ruikt zo anders dan de lucht in Amsterdam. Vol van kruidige geuren. Vijg, eucalyptus en lavendel geuren nog sterk, zelfs, of misschien juist, in dit jaargetijde. Ook het licht is hier anders dan in Nederland. Het is mooi zacht nu. Niet het niets onthullende, scherpe licht van de Zuid Franse zomers, maar meer gefilterd zodat de ondraaglijke lichtheid ervan heeft plaatsgemaakt voor een aangename zachtheid. De schemering valt vroeg in en duurt lang in de nauwe straatjes. Geluiden … Lees verder Marc Chagall