Herinneren
Vanmiddag is Marion overleden. Hopelijk krijgt ze eindelijk de rust die ze in haar leven zo heeft moeten missen. Ze zal herinnerd worden. En als ik … Lees verder Herinneren
Categorie: Persoonlijk
Hospitalisatie
Eind 2012 reisde ik een tijdje door India en (niet vreemd daar) liep een fikse darminfectie op. Ongeveer een week was ik aan bed gekluisterd en … Lees verder Hospitalisatie
Medicijnen ja/nee
Het slikken van medicijnen is vaak een beladen item. Toen ik nog werkzaam was in de psychiatrie werd het weigeren van medicatie door patiënten soms als protest- of pressiemiddel aangewend. Op die manier hoopten ze bijvoorbeeld iets voor elkaar te krijgen wat tot dan toe, via de gangbare kanalen van overleg, niet was gelukt. Vaker kwam het voor dat men van mening was geen medicatie (meer) nodig te hebben, Het ging immers goed met hen. Meestal was zo’n actie maar van korte duur en werd de medicatie na een goed gesprek, met enige vertraging alsnog ingenomen. Het gebeurde ook wel … Lees verder Medicijnen ja/nee
Principieel
Ik moet even iets rechtzetten. “Je bent ook een rasechte Calvinist!” Dat zeggen mensen wel eens tegen mij. En gisteren heb ik mezelf in mijn blog ook nog zo genoemd. Maar klopt dat eigenlijk wel? En waarom noem ik mijzelf zo? Wanneer mensen het tegen mij zeggen vraag ik meestal niet aan hen wat ze daar nu precies mee bedoelen. Maar degene die het op dat moment zegt gaat er kennelijk van uit dat de definitie daarvan vast staat en helder is voor mij. Toen ik het gisteren opschreef dacht ik er ook niet zo bij na. Het leek me … Lees verder Principieel
Zwart gat
Soms heb ik zo’n dag. Ik word wakker en voel direct dat er behalve mijn dekbed ook nog een loodzware deken op me ligt waardoor ik in een zwart gat dreig te verdwijnen. De rest van de dag ben ik verdrietig, tobberig en terneergeslagen. Ik weet niet waar het verdriet vandaan komt, wel waardoor het somberen wordt veroorzaakt. Het komt niet van buitenaf, maar zit in me. Het sluimert en loert om op het juiste moment toe te slaan. Ik had al een paar dagen last van heesheid. Mijn stem klonk alsof er een grote traan in mijn keel zat die niet weg wilde, niet … Lees verder Zwart gat
Tinnitus
Sinds enige jaren heb ik last van tinnitus, ook wel oorsuizen genoemd. Wanneer het precies is begonnen weet ik niet, maar het is zeker 5 jaar geleden. Op een dag viel het me ineens op; een licht suizen alsof er in de verte een ventilator aanstond. Zal wel weer weggaan dacht ik, zoals zo vaak gebeurt met onverklaarbare pijntjes of andere ongemakken. Maar het ging niet weg. Niet de volgende dag, niet de dag daarna en ook niet de weken die er op volgde. Het bleef en was er elke ochtend wanneer ik mijn ogen open deed. In de loop … Lees verder Tinnitus
Bijlmerbajes
Jarenlang heb ik er gewerkt, in een van de torens van de Bijlmerbajes in Amsterdam. De officiële naam van het complex was: Penitentiaire Inrichting Amsterdam – Over Amstel (PIA – PIOA), maar die naam gebruikte praktisch niemand. Het complex is de laatste jaren een aantal keer van bestemming gewisseld. Sinds 2016 was het in gebruik als asielzoekerscentrum (AZC). De laatste tijd was het tevens een broedplaats voor veel activiteiten onder de verzamelnaam Lola Lik. Ook was er een door asielzoekers gerund restaurant genaamd A Beautiful Mess. De tijd dat ik er werkte was het echter nog volop penitentiaire inrichting. Ik … Lees verder Bijlmerbajes
Moeder #2
Sotto voce Zoveel soorten van verdriet ik noem ze niet. Maar één, het afstand doen en scheiden. En niet het snijden doet zo’n pijn, maar het … Lees verder Moeder #2
Moeder #1
In de verschillende fasen van mijn leven heb ik kerstmis heel divers ervaren. Als jongetje vroeger bij mijn ouders thuis was het een feest waar ik … Lees verder Moeder #1
Dit nooit meer
Sculpture: Jean-Marie Fondacaro – foto Harme van Kamp (2017) Gisteren weer teruggevlogen van Nice naar Amsterdam. Mooi natuurlijk dat zoiets in minder dan twee uur gepiept is. De tijd die je eerder op de luchthaven doorbrengt niet meegerekend, want dan wordt het aanzienlijk meer. Maar al met al is er met de trein, bus of auto niet tegenaan te rijden. Ook niet qua kosten, want wanneer je maar ruim van tevoren boekt, vlieg je voor een appel en een ei. En toch….? Ik houd niet van vliegen. Zeker niet op de continentale vluchten. Te veel mensen in een te kleine … Lees verder Dit nooit meer
Marc Chagall
Het voelt bijzonder om weer aan de Côte d’Azur te zijn. De lucht die ik hier in Saint Paul de Vence inadem ruikt zo anders dan de lucht in Amsterdam. Vol van kruidige geuren. Vijg, eucalyptus en lavendel geuren nog sterk, zelfs, of misschien juist, in dit jaargetijde. Ook het licht is hier anders dan in Nederland. Het is mooi zacht nu. Niet het niets onthullende, scherpe licht van de Zuid Franse zomers, maar meer gefilterd zodat de ondraaglijke lichtheid ervan heeft plaatsgemaakt voor een aangename zachtheid. De schemering valt vroeg in en duurt lang in de nauwe straatjes. Geluiden … Lees verder Marc Chagall
Mare
Bloggen vanaf Schiphol, ik heb het nog niet eerder gedaan. Maar voor alles is een eerste keer zo zie je maar. Ik wacht op mijn vlucht naar Nice waar mijn zoon met zijn gezin in de buurt woont.. Nieuwe kleindochter bezoeken. Ik ga haar voor de eerste keer aanschouwen. Ben natuurlijk reuze benieuwd. Bijzonder weer zo’n nieuw mensje op de wereld. God zij dank is ze erg welkom. Dat zeg ik omdat ik gisteren een documentaire op tv zag over een meisje dat eigenlijk niet welkom was op deze wereld. Al heel jong uit huis geplaatst en van instelling naar … Lees verder Mare
HARME BLOGT - marginale blogs van een 76 jarige 